بررسي تظاهر نشانگر (IMP3) در اسكواموس سل كارسينوما، ديسپلازي و هايپركراتوز دهان

سابقه و هدف: اسكواموس سل كارسينوماي دهان (OSCC) 90 درصد تمام بدخيمي هاي دهان را تشكيل مي دهد. علي رغم پيشرفت هاي انكولوژي، پيش آگهي OSCC هنوز به دليل طبيعت مهاجم غيرمطلوب است. هر چه OSCC زودتر تشخيص داده شود درمان راحت تر و پيش آگهي آن بهتر خواهد بود.مطالعات گذشته نشان داده اند كه ماركر Insulinlike Growth Factor II mRNA Binding Protein 3 (IMP3) در سلول هاي سرطاني بروز مي كند اما تظاهر آن در سلول هاي سالم و ديسپلاستيك كم يا منفي است. هدف از اين مطالعه بررسي و مقايسه تظاهر نشانگر IMP3 در اسكواموس سل كارسينوما، ديسپلازي و هايپركراتوز دهاني است. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي از هر ضايعه 34 عدد و در مجموع تعداد 102 بلوك پارافيني ، توسط دو پاتولوژيست، بازبيني شد و توسط ماركر IMP3 مورد رنگ آميزي ايمونوهيستوشيمي (IHC) قرار گرفت. سپس ميزان رنگ پذيري تعيين شده و آناليز آماري با استفاده از آزمون هاي Kruskal-Wallis test و مشاهده دو به دو dunn test با نرم افزار SPSS ver.22 صورت گرفت. يافته ها: تظاهر ماركر IMP3 در اسكواموس سل كارسينوما به طور معني داري بيشتر از تظاهر آن در ديسپلازي و هايپركراتوز بود. (001/0 P) تظاهر IMP3 در OSCC با grade II,III در مقايسه با OSCCهاي گروه grade I اختلاف آماري معنادار داشتند . (0/002= P=0/13 P) نتيجه گيري: تظاهر IMP3 به طور معني داري در OSCC بيشتر از ديسپلازي و هايپركراتوز است. اين بيانگر نقش احتمالي IMP3 در شروع و پيشبرد سرطان است. بنابراين ارزيابي هاي كاملتري، به جهت اهميت پروگنوستيگ و درماني آن پيشنهاد مي شود.