اثرعصاره هيدروالكلي آويشن بر افسردگي، درد و اختلالات حركتي در مدل پاركينسون ايجادشده ازطريق 6- هيدروكسي دوپامين درموش‌هاي صحرايي

سابقه و هدف: بيماري پاركينسون يك اختلال نوروپاتولوژيك شايع است كه به علت دژنراسيون نورون هاي دوپامينرژيك بخش متراكم جسم سياه ايجاد مي شود. هدف از مطالعه حاضر بررسي اثر عصاره هيدروالكي آويشن بر برافسردگي،در دو اختلالات حركتي ناشي از تزريق نوروتوكسين 6 هيدروكسي دوپامين در مدل پاركينسون در موش صحرايي نر مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي از 40 سر موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار با محدوده وزني 250-200 گرم استفاده شد. موش هاي صحرايي به صورت تصادفي به 5 گروه 8 تايي تقسيم شدند. گروه كنترل هيچ گونه ضايعه اي دريافت نكردند. گروه پاركينسوني (PD)، با تزريق يك طرفه 8 ميكروگرم نوروتوكسين 6 هيدروكسي دوپامين در دﺳﺘﻪ ﻗﺪاﻣﯽ ﻣﯿﺎﻧﯽ ﻣﻐﺰ (MFB) پاركينسوني شدند. گروه هاي سوم، چهارم و پنجم 7 روز پس از القاي مدل پاركينسون با دوزهاي 100، 200 و 400 عصاره آويشن به روش تجويز داخل معدي به مدت 14 روز تيمار شدند و سپس تست هاي رفتاري شامل تست كاتالپسي، شناي اجباري، روتارود، صفحه باز و صفحه داغ انجام شد. يافته ها: ايجاد مدل پاركينسوني از طريق تزريق 6 هيدروكسي دوپامين به موش هاي صحرايي سبب القاي رفتار افسردگي، اختلالات حركتي و درد شد(003/0=p). تيمار موش هاي پاركينسوني توسط عصاره آويشن در غلظت هاي 100، 200 و 400 سبب افزايش معني دار تحمل به درد شد. عصاره آويشن در غلظت 400 ميلي گرم بر كيلوگرم سبب بهبود علايم حركتي در تست كانالپسي شد(002/0=p). نتيجه گيري: براساس نتايج اين مطالعه عصاره آويشن سبب بهبود درد و اختلالات حركتي ناشي از مدل پاركينسون شد ولي اثري بر افسردگي نداشت