بررسي سطح آنتي‌بادي ضد گيرنده فسفوليپاز A2 (PLA2R) در انواع مختلف پاتولوژيك گلومرولونفريت

سابقه و هدف: امروزه آنتي بادي ضد گيرنده فسفوليپاز A2 (PLA2R) بعنوان يك بيوماركر تشخيصي در ايديوپاتيك ممبرانوس نفروپاتي (idiopathic membranous nephropathy يا iMN) و نيز براي بررسي سير اين بيماري عنوان شده است. با توجه به شيوع متفاوت اين آنتي بادي در مناطق جغرافيايي مختلف، هدف از اين مطالعه بررسي سطح آنتي بادي ضد PLA2R در انواع گلومرولونفريت و ارتباط آن با ميزان پروتئينوري و كليرانس كراتينين مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 115 بيمار با تشخيص گلومرولونفريت و سندرم نفروتيك انجام شد. بيماران بر اساس شرح حال باليني و نتايج آزمايشات به سه دسته iMN (34 نفر)، ممبرانوس نفروپاتي ثانويه (9 نفر) و ساير گلومرولونفريت ها (72 نفر) تقسيم شدند. اطلاعات دموگرافيك، آخرين كراتينين، حجم، پروتئين و كراتينين ادرار 24 ساعته ثبت شد و كليرانس كراتينين محاسبه شد و سطح آنتي بادي ضد PLA2R در سرم بيماران تعيين گرديد. سطح آنتي بادي مساوي يا بيشتر از 20 RU/ml مثبت در نظر گرفته شد. سطح آنتي بادي بين سه گروه گلومرولونفريت مورد مقايسه قرار گرفت و رابطه سطح آنتي بادي و كليرانس كراتينين و پروتئينوري نيز در بيماران مبتلا به iMN بررسي شد. يافته ها: ميانگين سن بيماران 13 ±38 سال بود. 81 بيمار (70%) زن بودند. ميانگين سطح آنتي بادي در بيماران iMN به ميزان معني داري بيشتر از نوع ثانويه و ساير گلومرولوپاتي ها بود(به ترتيب 190/1 129/9±، 1/7±2/6 و 1/6 ±2/0، 0/0001 p ). همچنين سطح آنتي بادي در 47% بيماران مبتلا به iMN مثبت بود، در حاليكه در هيچيك از انواع ديگر مثبت نبود(0/001 p). با اين حال در بيماران مبتلا به iMN بين سطح آنتي بادي و كراتينين كليرانس كراتينين يا پروتئينوري ادرار 24 ساعته همبستگي معني داري وجود نداشت. نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه وجود آنتي بادي ضد PLA2R بطور اختصاصي نشانگر ايديوپاتيك ممبرانوس گلومرولونفريت مي باشد. اما سطح آن با شدت بيماري رابطه اي ندارد.