تاثير پيگيري تلفني پس از ترخيص بر ميزان اميدواري و كيفيت زندگي بيماران بستري در بخش مراقبت‌هاي قلبي

سابقه و هدف: آموزش بيماران و پيگيري آنان پس از ترخيص از بخش هاي مراقبت ويژه، نقش مهمي در بازتواني دارد. هدف اين مطالعه تعيين تاثير پيگيري تلفني پس از ترخيص بر ميزان اميدواري و كيفيت زندگي بيماران بستري در بخش مراقبت هاي قلبي در بيمارستان هاي تامين اجتماعي استان مازندران مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه موردشاهدي 60 نفر از بيمارن بستري در بخش مراقبت هاي ويژه قلبي بيمارستان هاي تامين اجتماعي استان مازندران در بيمارستانهاي تامين اجتماعي مازندران بطور تصادفي انتخاب شدند (30 نفر گروه آزمايش و 30 نفر گروه كنترل). براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه اميدواري Miler با 48 سوال و پرسش نامه كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني با 26 سوال استفاده شد. قبل از ترخيص به هر دو گروه آموزشهاي لازم داده شد و گروه درمان علاوه بر آموزش قبل از ترخيص مدت يك ماه از طريق تلفن نيز پيگيري شدند سپس دو گروه يك ماه پس از ترخيص از نظر اميدواري و كيفيت زندگي مقايسه شدند. يافته ها: دو گروه در زمان ترخيص از نظر اميدواري و كيفيت زندگي برابر بودند اما يك ماه پس از ترخيص در گروه مداخله تلفني ميزان اميدواري (33 ±155 در مقابل 25 ±138)و كيفيت زندگي(15 ±87 در مقابل 11 ±75) بطور معني داري بهبودي نشان داد (بتر تيب 0/025=pو 0/001=p). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه پيگيري تلفني بيماران پس از ترخيص موجب بهبود اميدواري و كيفيت زندگي آنان ميشود. بنابراين پيگيري تلفني بايد به عنوان يك روش كم هزينه و در دسترس جهت ارتقاء كيفيت زندگي و اميدواري بيماران قلبي مورد توجه قرار گيرد