شيوع سندرم متابوليك و عوامل خطر آن در رانندگان حرفه‌اي بين جاده‌اي استان آذربايجان غربي در سال‌هاي 1389-1391

پيش‌زمينه و هدف: به نظر مي رسد كه رانندگان حرفه‌اي با توجه به شرايط كاري خود بيشتر در معرض اجزاي تشكيل‌دهنده سندرم متابوليك و عوارض آن هستند، كه علاوه بر آسيب به شخص راننده به علت نقش و مسئوليت اين افراد، سلامتي ديگر افراد نيز مي تواند در معرض خطر قرار گيرد. در منابع اطلاعات علمي استرس شغلي، عدم فعاليت فيزيكي، ساعات كاري طولاني، رژيم غذايي نامناسب ازجمله موارد عمده ايجاد خطرات سلامتي در رانندگان اعلام شده است. مطالعه حاضر باهدف تعيين شيوع سندرم متابوليك در رانندگان حرفه‌اي استان آذربايجان غربي انجام گرفت. مواد و روش كار: داده‌هاي مطالعه از پرونده‌هاي ارزيابي سلامت رانندگان حرفه‌اي برون‌جاده‌اي استان آذربايجان غربي در سال‌هاي 1389 تا 1391 استخراج شد. سندرم متابوليك با استفاده از تعريف سال 2005 بنياد بين‌المللي ديابت در رانندگان ارزيابي گرديد. يافته‌ها: ميانگين سني نمونه جمعيت موردمطالعه 9/71±38/62 سال بود شيوع سندرم متابوليك 33/7 درصد با فاصله اطمينان (34/6-32/7:CI95درصد) بود. از بين اجزاي تشكيل‌دهنده سندرم متابوليك دور شكم مساوي و بيشتر 94 سانتي متر با شيوع 52/3 درصد و فاصله اطمينان (53/3-51/4:CI95درصد) بالاترين و فشارخون سيستوليك بالا با شيوع 32 درصد و فاصله اطمينان (31/1-33:CI95درصد) كم‌ترين شيوع را در بين رانندگان داشت.. بين متغيرهاي مستقل سن، نمايه توده بدني و سابقه رانندگي با سندرم متابوليك ارتباط معني‌دار مشاهده شد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مطالعه شيوع سندرم متابوليك در بين رانندگان حرفه‌اي استان آذربايجان غربي بالا بود و به‌عنوان مشكل مهم سلامتي در اين گروه محسوب مي‌گردد. توصيه مي‌شود نسبت به انجام اقدامات پيشگيري، درماني و نوتواني نسبت به حفظ و ارتقاء سلامتي اين گروه اقدام گردد.