شيوع افسردگي در بيماران ديابتي ايران

سابقه و هدف: ديابت شايع ترين و مهم ترين بيماري متابوليك مي باشد از آنجاييكه شيوع ديابت در جهان بطور نگران كننده اي در حال افزايش است و افسردگي نيز از اختلالات روانپزشكي در بيماران ديابتي مي باشد. لذا اين مطالعه بمنظور تعيين شيوع افسردگي در بيماران ديابتي ايران به روش متاآناليز انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه با استفاده از چك ليست PRISMA براي مطالعات مرور سيستماتيك و متاآناليز انجام شد. براي دستيابي به مستندات مرتبط يك جستجوي جامع در بانك هاي اطلاعاتي ملي و بين المللي Magiran، Iranmedex، SID، Medlib، IranDoc، Scopus، PubMed، Science Direct، Cochrane، Springer، Web of Science، Wiley Online Library و همچنين موتورجستجوي Google Scholar بدون محدوديت زماني تا ارديبهشت 1395 با استفاده از كليدواژه هاي Mesh توسط دو نفر از پژوهشگران به صورت مستقل انجام شد. شيوع ديابت و شدت افسردگي بررسي گرديد. ارزيابي ناهمگني مطالعات از آزمون كوكران و شاخص I2 استفاده شد. داده ها با استفاده از مدل اثرات تصادفي تركيب شدند. يافته ها: در 41 مطالعه 9491 بيمار ديابتي براي متاآناليز جمع آوري شد. شيوع افسردگي در بيماران ديابتي ايران 61% (فاصله اطمينان 95% :67-55) برآورد شد. اين ميزان در مردان و زنان ديابتيك به ترتيب 49/7% (فاصله اطمينان 95% :65/5-33/9) و 65.6% (فاصله اطمينان 95% :79/5-51/8) بدست آمد. كمترين و بيشترين شيوع به ترتيب مرتبط با غرب(58%) و شرق ايران (66%) بود. شيوع افسردگي خفيف، متوسط، شديد و خيلي شديد در بيماران ديابتي ايران به ترتيب 25/8%، 20/5%، 13/8% و 3/6%بدست آمد. نتيجه گيري: شيوع افسردگي در بيماران ديابتي ايران بالا مي باشد. لذا انجام مشاوره روانپزشكي به صورت روتين جهت تشخيص و درمان افسردگي در اين بيماران ضروري بنظر مي رسد.