مشاركت مردان ايراني در مراقبت‌هاي دوران بارداري، زايمان و پس از زايمان: ديدگاه مادران

سابقه و هدف: حاملگي يكي از دوره هاي مهم، بحراني و در عين حال شكوه مند در زندگي هر زن است كه مشاركت مردان در ارتقاي مراقبت هاي بارداري و سلامت مادر و نوزاد نقش موثري دارد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين سطح مشاركت مردان در مراقبت هاي دوران بارداري، زايمان و پس از زايمان و عوامل مرتبط با آن در ايران انجام گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي در شش استان ايران در سال 1394 انجام گرفت. 2788 مادر با سابقه زايمان بين 62 ماه، به صورت طبقه بندي تصادفي انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته حاوي 34 سئوال فردي، خانوادگي و محيطي و 17 سئوال مرتبط با مشاركت مردان در مراقبت هاي بارداري تا پس از زايمان با مقياس ليكرت با نمره 51 بود. ميانگين بالاتر از 3/5 به عنوان مشاركت بالاتر از سطح متوسط يا كافي تعيين شد. داده ها به طور همزمان از پرونده بهداشتي و مصاحبه با مادران جمع آوري و مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: ميانگين سني 2713 مادر مورد بررسي 5/5 ±27/7 سال بود. از ديدگاه مادران، ميزان مشاركت مردان از حداقل 0/71 تا حداكثر 5 با ميانگين0/72 ±3/60 نمره بود. حداقل مشاركت حضور در كلاس هاي آموزشي(1/6 ±2/5) و حداكثر مشاركت برخورد منطقي با ضعف و بيحالي مادر(0/9 ±4/4) بود. بين مشاركت مردان و شغل مادر، تحصيلات همسر، تعداد بارداري و فرزندان، حاملگي ناخواسته، خاطرات تلخ دوره پس از زايمان و مناطق بروز مرگ مادر ارتباط معني دار وجود داشت(0/05 p). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه مشاركت مردان ايراني در مراقبت هاي دوران بارداري، زايمان و پس از زايمان در سطح قابل قبولي قرار دارد.