اثر تركيبات غذايي بر تنظيم تغييرات اپي ژنتيكي در سرطان

سابقه و هدف: واژه اپي ژنتيك به كليه تغييرات غير موروثي و قابل بازگشت در بيان ژن اطلاق ميگردد كه تغييري در توالي DNA ايجاد نكند. مهم ترين مكانيسم هاي اپي ژنتيك در رابطه با بيان ژن شامل متيلاسيون DNA، تغييرات هيستوني و سركوب بيان ژن با RNA است. با توجه به ويژگي برگشت پذير بودن تغييرات اپي ژنتيكي به نظر مي رسد اين ويژگي مي تواند تحت تاثير تركيبات غذايي قرار گيرد و با كنترل رژيم غذايي بتوان از شيوع برخي سرطان ها جلوگيري كرد. هدف از اين مطالعه بررسي تاثيرات مواد غذايي بر پروسه پيشگيري از سرطان هاي رايج و مكانيسم هاي سلولي درگير بر پايه مطالعات اخير و گردآوري نتايج آنها مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مروري ساده با جستجوي كليد واژه هاي اپي ژنتيك، سرطان و تغذيه در پايگاه هاي Pubmed و Elsevier مقالات مرتبط با تاثير اپي ژنتيك در سرطان و تركيبات غذايي مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: از 439 مطالعه يافت شده از موتور هاي جستجو مابين سالهاي 1997تا 2016 تعداد64 مقاله انتخاب شد كه نتايج آنها نشان دهنده اين است كه بسياري از تركيبات فعال موجود در رژيم غذايي باعث مهار بروز سرطان از طريق مكانيسم هاي متيلاسيون DNA، تغييرات هيستوني و miRNA مي شود. نتيجه گيري: اثر ضد سرطاني تركيبات فعال موجود در رژيم غذايي بر تغييرات ويژه اپي ژنتيكي مي تواند به عنوان يك مكانيسم ويژه و شناخته نشده براي پيشگيري از ابتلا به سرطان به كار برده شود.