ارزيابي اثرات بهداشتي مواجهه با آلاينده‌هاي ذرات معلق كم‌تر از 10 ميكرون و دي‌اكسيد گوگرد هواي شهر اروميه با استفاده از مدل AirQ

پيش زمينه و هدف: وضعيت نامطلوب كيفيت هوا با توجه به پيامدهاي زيانبار آن، به عنوان يكي از مهمترين معضلات محيط زيست، بسياري از كلانشهرها را به چالش كشيده است. ازآنجايي كه مواجهه با آلاينده هاي هوا موجب بروز اثرات متعددي بر سلامت انسان مي شود، در اين مطالعه، اثرات بهداشتي منتسب به دو آلاينده دياكسيد گوگرد و ذرات معلق كمتر از 10 ميكرون هوا در سال 1392 بر روي سلامتي شهروندان شهر اروميه با استفاده از نرم افزار AirQ كمي سازي و موردبررسي قرار گرفته است. مواد و روش كار: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، پس از اعتبارسنجي غلظت هاي ساعتي آلاينده هاي دياكسيد گوگرد و ذرات معلق كمتر از 10 ميكرون با معيارهاي سازمان جهاني بهداشت و پردازش هاي اوليه و ثانويه لازم، اثرات بهداشتي و ميزان مرگ ومير منتسب به آنها بر اساس غلظت آلاينده و مواجهه افراد، توسط نرم افزار استاندارد AirQ2.2.3 برآورد شدند. يافته ها: متوسط غلظت ساليانه دي اكسيد گوگرد و ذرات معلق كمتر از 10 ميكرون در هواي شهر اروميه در سال 1392 بهترتيب 89 و 83 ميكروگرم بر مترمكعب بودند كه اين غلظتها حدود 45/4 و 7/1 برابرِ رهنمود سازمان جهاني بهداشت ميباشند. بر اساس نتايج كمي سازي مدل AirQ، تعداد كل مرگ منتسب به دياكسيد گوگرد و ذرات معلق كمتر از 10 ميكرون به ترتيب 121 و 158 نفر برآورد گرديدند. تعداد بستري در بيمارستان به دليل بيماريهاي تنفسي و قلبي منتسب به دياكسيد گوگرد به ترتيب 25 و 46 نفر و تعداد موارد بستري در بيمارستان به دليل بيماريهاي تنفسي و قلبي منتسب به ذرات معلق كمتر از 10 ميكرون به ترتيب 482 و 187 نفر تعيين شدند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به اثرات بهداشتي منتسب به آلاينده هاي دي اكسيد گوگرد و ذرات معلق كمتر از 10 ميكرون در هواي شهر اروميه، اهميت مديريت كنترل آلودگي هوا در اين كلانشهر بيش ازپيش مشخص مي شود.