تاثير تمرينات ثبات دهنده مك گيل بر شدت درد و ناتواني، دامنه حركتي و شاخصهاي تعادلي ديناميك در بيماران مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي

سابقه و هدف: با توجه به پروتكل تمرين درماني جديد مك گيل با هدف درمان كمردرد و همچنين عدم بررسي اين تمرينات روي تعادل، اين مطالعه با هدف بررسي تاثير تمرينات ثبات دهنده مك گيل و تمرينات مرسوم فيزيوتراپي روي ثبات پاسچرال ديناميك، درد، ناتواني و دامنه حركتي در بيماران مبتلا به كمردرد غيراختصاصي مزمن انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي 30 فرد مبتلا به كمردرد در خوابگاه هاي دانشگاه تبريز كه بطور تصادفي به دو گروه تمرينات ثبات دهنده مك گيل (تمرينات اختصاصي ثبات دهنده عضلات محيطي كمر) و تمرينات مرسوم فيزيوتراپي (تمرينات كششي و تقويتي) تقسيم شدند، انجام گرديد. شركت كنندگان در هر دو گروه تمرينات را 30 تكرار براي هر جلسه و هر هفته 3 جلسه به مدت 6 هفته اجرا نمودند. از مقياس ديداري درد، پرسشنامه ناتواني كمردرد Quebec، زاويه سنج و سيستم تعادل بيودكس براي ارزيابي متغيرهاي درد، ناتواني، دامنه حركتي فعال و شاخص ثبات پاسچرال ديناميك (قداميخلفي، داخليخارجي و ثبات كلي) استفاده شد. ثبت داده هاي مطالعه بصورت قبل و بعد از اجراي تمرينات و يك ماه پيگيري نمونه ها انجام گرفت (1N2015051022202IRCT:). يافته ها: تفاوت معني داري در متغيرهاي درد، دامنه حركتي و ناتواني در بين دو گروه مشاهده نشد اما تغييرات معني دار در شاخص ثبات قداميخلفي (0/2 ±0/31 در مقابل 0/68 ±0/45)، داخليخارجي (0/22 ±0/23 در مقابل 0/29 ±0/25) و ثبات كلي (0/3 ±0/41 در مقابل 0/7 ±0/58) در بين دو گروه پس از مطالعه مشاهده شد (0/05 p). نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه تمرينات ثبات دهنده مك گيل ممكن است در بهبود متغيرهاي ثبات پاسچرال ديناميك و تعادل فرد مفيد باشند.