تثبيت آنزيم لكاز بر روي نانوذرات اكسيد آهن پوشيده با سيليس و مقايسه پايداري و فعاليت آنزيم لكاز آزاد و تثبيت شده

زمينه و هدف : آنزيم لكاز قادر به اكسيد كردن بسياري از آلاينده هاي زيست محيطي مقاوم و غيرقابل تجزيه بيولوژيكي مي باشد، به همين جهت در سالهاي اخير مورد مطالعات زيادي قرار گرفته است و به طور گسترده اي در زمينه تجزيه بيولوژيكي آلاينده ها استفاده مي شود. به رغم قابليت هاي كاربردي فراوان آن، به علت طول عمر كوتاه، عدم بازيابي، ناپايداري حرارت ي و ناپايداري در محيط هاي آلي، استفاده گسترده از آنها بسيار محدود شده است. مطالعه حاضر، با هدف افزايش پايداري لكاز توسط تثبيت آن بر روي نانوذرات اكسيد آهن پوشش دار شده با سيليس انجام پذيرفت. مواد و روشها: نانوذرات Fe3O4 به روش هم ترسيبي سنتز شدند و پس از پوشش دار شدن با سيليس، سطح آنها توسط گروه هاي آمين اصلاح گرديد. در ادامه تثبيت آنزيم به روش ايجاد پيوند كووالانسي با استفاده از گلوتارآلدهيد انجام پذيرفت. مشخصات نانوذرات سنتز شده و آنزيم تثبيت شده به كمك تكنيك پراش اشعه ايكس (XRD) و ميكروسكوپ الكتروني گسيل ميداني (FESEM) طيف سنجي تفكيك انرژي (EDX) بررسي شد. يافته ها : نتايج مطالعه تثبيت موفق لكاز بر روي نانوذرات را نشان داد ضمن اينكه تثبيت لكاز به طور چشمگيري سبب افزايش پايداري ذخيره سازي و حرارتي، حفظ فعاليت در محدوده وسيعتري از دما و pH در مقايسه با لكاز آزاد گرديد. نتيجه گيري: تثبيت لكاز بر روي نانوذرات اكسيد آهن پو ميكروسكوپ الكتروني گسيل ميداني ،(XRD) ششدار شده با سيليس ميتواند با افزايش كارآيي و پايداري آن، موانع و چالش هاي پيش روي كاربردهاي متنوع اين آنزيم را كاهش دهد.