ارزيابي غلظت فلزات سنگين و ريسك مصرف آن در ماهي قزل آلاي رنگين كمان (Oncorhynchus mykiss) در حوضچه هاي پرورش ماهي (مطالعه موردي: شهرستان كامياران و سنندج)

زمينه و هدف: امروزه آلودگي اكوسيستم‌هاي آبي در اثر ورود فلزات سنگين، امري است كه بررسي سلامت آبزيان مورد استفاده انسان را ضروري مي‌سازد. اين فلزات وقتي وارد بوم سازگان آبي مي‌شوند، به علت توانايي انباشتگي زيستي سبب تنش شده و غلطت سمي آن ها باعث اثرات تراتوژنيك، جهش زايي و سرطان زايي در ارگانيسم هاي زنده مي شود. مواد و روش‌ها: تعداد 30 قطعه ماهي قزل‌آلاي رنگين‌كمان از هر حوضچه پرورش ماهي واقع در شهرستان‌هاي سنندج (روستاي ننله) و كامياران (روستاي ديوزناو) تهيه گرديد. سپس نمونه ها در آزمايشگاه با استفاده از روش هضم اسيدي، آماده سازي شدند و با استفاده از دستگاه جذب اتمي مدل (Phonix 986) غلظت فلزات مذكور اندازه‌گيري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSSانجام گرديد. يافته‌‌ها: ميانگين غلظت فلز مس در بافت‌هاي كبد و عضله به ترتيب 1.53 و 0.51، براي منيزيم 3.7 و 7.57، براي آهن 0.28 و 0.06، براي روي 4.52 و 1.05 و براي نيكل 0.04 و 0.03 ميكروگرم برگرم وزن تر به دست آمد. مقدار حداكثر مصرف مجاز روزانه 888.7 گرم براي بزرگسالان و براي كودكان 177.7 گرم محاسبه شد. نتيجه‌گيري: ميانگين غلطت فلزات مس، آهن، روي، نيكل و منيزيم در بافت عضله ماهي قزل آلاي رنگين كمان در مقايسه با استاندارهاي بين‌المللي، پايين تر از حدي است كه با ميزان مصرف كنوني، خطرات بهداشتي را در بلند مدت متوجه مصرف كنندگان آن كند.