ارتباط بين سطح سرمي روي با نتايج الاستوگرافي بدست آمده از فيبرواسكن در بيماران مبتلا به كبد چرب غيرالكلي

سابقه و هدف: روي يكي از عناصر ضروري براي بسياري از اعمال حياتي بدن از جمله تنظيم بيان ژن، فعاليت ضد التهابي و آنتي اكسيداني، متابوليسم پروتئين ها و نوكلئيك اسيدها مي باشد. از آنجائيكه بسياري از افراد در مراحل پيشرفته بيماري هاي كبدي از جمله سيروز كبدي دچار كمبود روي مي شوند، اين مطالعه به منظور بررسي ارتباط بين سفتي كبد و سطح سرمي روي در بيماران مبتلا به كبد چرب غيرالكلي صورت گرفت. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 40 بيمار مبتلا به كبد چرب غيرالكلي مراجعه كننده به درمانگاه بيمارستان امام خميني شهر اهواز در سال 1395 انچام شد. متغيرهاي سن، جنس، سطح سرمي روي و ميزان شدت فيبروز كبد(بر مبناي مقياس METAVIR) به روش الاستوگرافي توسط فيبرواسكن اندازه گيري و ثبت شدند. سطح سرمي روي در سنين و درجات متفاوت سفتي كبد مقايسه و آناليز شد. يافته ها: در اين مطالعه تعداد مردان 26 بيمار (65%) بود. ميانگين سن بيماران 9/4±45/07 سال، ميانگين سطح سرمي روي 8/1±81/4 و ميانگين درجه سفتي كبد 2/1±6/5 كيلوپاسكال بود. سطح سرمي روي با درجه سفتي كبد ارتباط معكوس و قوي داشت (p=0.0001, r=0.9). همچنين با افزايش سن درجه سفتي كبد افزايش (p=0.01, r=0.5) و سطح سرمي روي كاهش يافت (p=0.01, r=0.5). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه در بيماران مبتلا به كبد چرب غيرالكلي سطح سرمي روي با پيشرفت فيبروز كبدي كاهش پيدا مي كند.