بررسي ارتباط ميان حضور ژن‌هاي كروموزومي و پلاسميدي كد كننده آنزيم AmpC و نوع نمونه باليني در سودوموناس آئروژينوزا

سابقه و هدف: نمونه هاي باليني مختلف نقش تعيين كننده اي در نوع و نحوه مقاومت ارگانسيم هاي بيماري زا در برابر درمان دارند. گاهي، حضور برخي ژن هاي عامل مقاومت آنتي بيوتيكي با نوع نمونه باليني ارتباط دارد. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط ميان حضور ژن هاي كروموزومي و پلاسميدي كد كننده AmpC و نوع نمونه باليني در سودوموناس آئروژينوزا مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي-تجربي 114 ايزوله سودوموناس آئروژينوزا، نمونه هاي باليني شامل خون، ادرار، ترشحات زخم، زخم بيماران سوختگي از بيمارستان هاي آموزشي شهر همدان جمع آوري گرديد. حضور ژن هاي AmpC پلاسميدي و كروموزومي با استفاده از تكنيك Multiplex PCR مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: ژن هاي AmpC پلاسميدي نسبت به ژن هاي كروموزومي در ايزوله هاي سودوموناس آئروژينوزا بيشتر مشاهد شد. در ژن هاي AmpC پلاسميدي ژن FOX با تعداد 29 (37/99 %) (p≤0.037) و DHA و با تعداد 5 (6/4%) (p≤0.015) و در ژن هاي AmpC كروموزمي FOX با تعداد 39 (48/75%) (p≤0.001) و MOX با تعداد 2 (7/36%) 0/015 ge;p به ترتيب بيشترين و كمترين فراواني را داشتند. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه حضور ژن هاي كروموزوميپلاسميدي كدكننده آنزيم AmpC با توجه به نوع نمونه باليني مي تواند داراي فراواني متفاوت باشد.