ارزيابي بافت شناسي انواع سلول هاي ماستوسيت در فلاپ پوستي به كمك سلول هاي بنيادي مزانشيمي مغز استخوان از طريق فاكتور رشد بيولوژيكي

سابقه و هدف: فلاپ پوستي از روش هاي شايع در جراحي پلاستيك است. از عوارض فلاپ هاي پوستي، نكروز فلاپ، پس از جراحي است. هدف از اين مطالعه بررسي اثر سلول هاي مزانشيمي مغز استخوان (BMMSCs) و عصاره جنين جوجه (CEE)بر ماست سل ها در فلاپ پوستي تصادفي در موش صحرايي مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 40 سر موش صحرايي نر نژاد آلبينو ويستار به وزن 300-250 گرم، به چهار گروه 10 تايي (كنترل، CEE /BM-MSCs، CEE و BM-MSCs) تقسيم شدند. فلاپ پوستي (80*30) در پشت حيوانات ايجاد شد. روز جراحي روز صفر و مداخله درماني در همين روز انجام شد. سلول هاي بنيادي مزانكيمال از مغز استخوان موش صحرايي استحصال و تزريق شد. CEE از جنين 9روزه جوجه مرغ نژاد مرندي تهيه شد. روز هفتم بعد از عمل جراحي، نمونه هاجهت ارزيابي انواع , وتعداد كل ماست سل (نوع 1 تا 3)در خط انتقالي برداشته شد. يافته ها: تفاوت بين ميانگين تعداد ماست سل هاي نوع 1(1/91±3/67) (0/099=p)، نوع 3 (1/47±1/9) (0/384=p) در گروه هاي مختلف مطالعه معني دار نبود، امادر نوع 2 (1/42±2/27)، در گروه هاي مختلف مطالعه به لحاظ آماري معني دار بود (0/005=p). همچنين تفاوت معني دار آماري بين ميانگين تعداد كل ماست سل ها (0/84±2/32) در گروه دريافت كننده BMMSCs با ساير گروه ها تجربي ديده شد(0/001=p). نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه افزايش ماست سل نوع 2، بهبود عروق كوچك و كاهش نوع 3 موجب كاهش اسكار و فيبروز مي شود