بررسي مقايسه اي رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامتي در دانشجويان پرستاري، مامايي و اتاق عمل دانشكده پرستاري و مامائي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

مقدمه: رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامتي يكي از معيارهاي تعيين كننده سلامت مي باشد. بررسي وضعيت سلامت دانشجويان علوم پزشكي به عنوان قشري كه در آينده اي نزديك مسئوليت ارائه خدمات مرتبط با سلامت به مردم را بر عهده دارند، از جمله وظايف مهم دانشگاه هاست. اين مطالعه با هدف تعيين و مقايسه رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامتي دانشجويان پرستاري، مامايي و اتاق عمل دانشكده پرستاري و مامائي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان سال تحصيلي 1394-93 انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفيمقايسه اي بر روي 156 دانشجو در سه رشته پرستاري، مامايي و اتاق عمل كه با روش سهميه بندي و بصورت تصادفي انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوري داده ها شامل چك ليست مشخصات جمعيت شناختي و پرسشنامه رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت (HPLP II) (Health Promoting Behaviors Questionnaire) بود. به دليل سنجش روايي و پايايي ابزار گردآوري داده ها در خارج و داخل كشور، در مطالعه حاضر به يافته هاي آنان اكتفا شد. داده ها پس از جمع آوري، توسط نرم افزار اس پي اس اس نسخه 20 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمره كل رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامت در دانشجويان مامايي بيشتر از دو رشته پرستاري و اتاق عمل بود (18.05±140.18). همچنين بيشترين ميانگين نمره كسب شده در رشته پرستاري و مامايي مربوط به رشد روحي (5.06 ±26.33 و 5.25 ±27.86)، و در رشته اتاق عمل مربوط به روابط بين فردي (4.29 plusmn;26.71) بود. ميانگين نمره رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامتي در حيطه تغذيه در سه رشته پرستاري، مامايي و اتاق عمل با آزمون آماري ANOVA يكسان نبود (0.005=P)، اما ميانگين نمره كلي رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامتي و بقيه حيطه هاي آن در بين سه رشته اختلاف معنادار نداشت. نتيجه گيري: ميانگين كلي نمره رفتارهاي ارتقا دهنده سلامتي در دانشجويان سه رشته، ميانگين نمره رفتارهاي ارتقاء دهنده سلامتي در بعد مسئوليت پذيري سلامت، فعاليت جسماني و مديريت تنش در سه رشته پايين بود. لذا پيشنهاد مي گردد برنامه هاي آموزشي و فرهنگي ورزشي با هدف تغيير رفتار در سه حيطه برگزار گردد.