همبستگي حمايت اجتماعي با عملكرد جنسي در مردان دچار اختلال هويت جنسي بعد از عمل جراحي تغيير جنسيت

مقدمه: تبديل خواهي جنسي(Conversion of Sex) در ايران نيز همانند ساير نقاط جهان به عنوان يك مشكل بزرگ پزشكياجتماعي مطرح است. اغلب فرهنگ ها فرآيند تغيير جنسيت به عنوان موضوعي در حوزه مطالعات جنسيت را كمتر مورد توجه قرارگرفته است. پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي حمايت اجتماعي با عملكرد جنسي در مردان دچار اختلال هويت جنسي بعد از عمل جراحي تغيير جنسيت در استان تهران انجام گرديد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي-همبستگي، جمعيت مورد مطالعه شامل 85 نفر از مردان تراجنسيتي واجد شرايط مراجعه كننده به دي كلينيك ميرداماد تهران سال 92 به روش نمونه گيري از نوع در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل سه پرسشنامه جمعيت شناختي، شاخص عملكرد جنسي زنان (Female Sexual Function Index) و مقياس چند بعدي حمايت اجتماعي درك شده و (Multidimensional Scale of Perceived Social Support) بود. روايي محتوا توسط 10 تن از اعضاء هيئت علمي و پايايي از طريق آزمون مجدد تأييد شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار آماري اس پي اس اس نسخه 17 مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: شيوع كلي اختلال عملكرد جنسي 84 درصد و بيشترين فراواني درحيطه ها مربوط به حيطه درد 77 درصد و ارگاسم 53 درصد درمرداني كه تغيير جنسيت داده اند، مي باشد. همچنين 51/8درصد افراد از حمايت اجتماعي پاييني برخوردار بودند و در بين ابعاد ميانگين حمايت اجتماعي از سوي خانواده بيشتر بوده است (53/3). نتيجه گيري: مردان تراجنسيتي از حمايت اجتماعي و عملكرد جنسي پاييني بعد از جراحي برخوردار بودند. لذا آگاهي از امكان اختلال عملكرد جنسي قبل از عمل به بيماران توصيه مي شود.