بررسي مقايسه‌اي ابعاد شناختي-هيجاني شخصيت در افراد مبتلا به اختلال‌هاي روانپزشكي با افراد عادي

مقدمه: عوامل شناختي-هيجاني شخصيت در شناسايي و درمان اختلال هاي روانپزشكي مهم است. پژوهش حاضر با هدف تعيين مقايسه اي ابعاد شناختي هيجاني شخصيت در افراد مبتلا به اختلال هاي روانپزشكي با افراد عادي انجام گرفت. روش كار: اين مطالعه توصيفي مقايسه ايي در سال 1392 انجام شد. جامعه آماري پژوهش افراد مبتلا به اختلال هاي روانپزشكي و افراد عادي بودند كه از ميان آن ها 90 بيمار معتاد، افسرده و مضطرب مراجعه كننده به مركز اجتماعي درمان مدار و مشاوره راهبر در خراسان شمالي و 30 نفر از افراد عادي بعنوان گروه كنترل به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها سياهه سرشت و منش56 (Temperament and Character Inventory) (TCI56) بود. روايي اين ابزار بر اساس روايي محتوا و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ در مطالعات قبلي تأييد شده است. داده ها بوسيله نرم افزار اس پي اس اس نسخه 18 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: در بعد خود راهبري بين گروه ها تفاوت معنادار نبود. در بعد خود فراروي و همكاري، ميانگين نمرات افراد سه گروه كمتر از افراد عادي بود. در بعد پشتكار بين گروه هاي معتاد، اضطرابي و عادي تفاوت معنادار بود. در بعد نوجويي، ميانگين نمرات معتادين نسبت به گروه افسرده و اضطرابي بالاتر بود. همچنين نمره آسيب پرهيزي بيماران اضطرابي بالاتر از گروه معتاد و عادي بود. در بعد پاداش وابستگي، نيز ميانگين نمرات معتادين از افراد عادي پايين تر بود (P 0.01). نتيجه گيري: تفاوت معنادار بين ابعاد شناختي هيجاني شخصيت در ميان افراد معتاد، افسرده، مضطرب و عادي وجود داشت. پيشنهاد مي شود نقش ابعاد شناختيهيجاني شخصيت در بيماران با اختلال هاي روانپزشكي ارزيابي شود. اندازه گيري هر يك از زيرمقياس هاي ابعاد ذكر شده بمنظور تعيين نيمرخ شخصيتي اين بيماران مي تواند ابزار ارزشمندي براي متخصصان هنگام ارزيابي نيمرخ شخصيتي اين بيماران باشد.