همبستگي فعاليت بدني و عوامل الگوي ارتقاء سلامت پندر در كاركنان بيمه سلامت و بيمه آتيه سازان حافظ استان همدان

مقدمه: يكي از مشكلات عمده كارمندان كم تحركي است. اين مطالعه با هدف تعيين همبستگي فعاليت بدني و عوامل پيش بيني كننده آن براساس الگوي ارتقاء سلامت پندر در كاركنان بيمه استان همدان در سال 1395 انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي همبستگي با مشاركت 220 نفر از كارمندان اداره بيمه سلامت و آتيه سازان استان همدان در سال 1395 انجام شد. نمونه ها به صورت نمونه گيري آسان و در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي ، پرسشنامه بين المللي فعاليت بدني (International Physical Activity Questionnaire) و مقياس سازه هاي الگوي ارتقاء سلامت پندر (Pender s Health Promotion Model Scale) جمع آوري شد. داده ها به كمك نرم افزار اس پي اس اس نسخه 16 مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: كاركنان از نظر وضعيت فعاليت بدني، به سه دسته تقسيم شدند. 5/19 درصد داراي فعاليت بدني كم (43 نفر)، 4/46 درصد متوسط (102 نفر) و 1/34 درصد شديد (75 نفر) دارد. وضعيت فعاليت بدني كاركنان با مشخصات جنس، تحصيلات، درآمد، و نحوه تردد به محل كار همبستگي معني داري وجود دارد (05/0 P). همچنين بين فعاليت بدني افراد مورد پژوهش با همه الگو بجز سازه احساس منفي مرتبط با فعاليت بدني همبستگي معني داري ديده شد (01/0 P). نتيجه گيري: اكثريت كاركنان بيمه سلامت و آتيه سازان، فعاليت بدني در حد متوسط و شديد داشتند و بين فعاليت بدني افراد و اكثر سازه هاي الگوي پندر همبستگي معني داري مشاهده شد. توصيه مي شود از نتايج اين مطالعه براي توسعه و افزايش سطح فعاليت بدني در كاركنان ساير ادارات به كار گرفته شده و آموزش رفتارهاي ارتقاءدهنده سلامت در دستور كار مديران ادارات قرار گيرد.