ارتباط ابعاد سرشت و منش با بازداري پاسخ در دانش‌آموزان پسر داراي نشانه‌هاي اختلال سلوك

مقدمه: در مورد ارتباط ابعاد سرشت و منش با بازداري پاسخ در دانش آموزان داراي نشانه هاي اختلال سلوك، اطلاعات اندكي موجود است. مطالعات اخير حاكي از آن است كه ابعاد سرشت و منش بر بازداري پاسخ دانش آموزان داراي نشانه هاي اختلال سلوك تأثير مي گذارند. هدف پژوهش حاضر تعيين ارتباط ابعاد سرشت و منش با بازداري پاسخ در دانش آموزان پسر داراي نشانه هاي اختلال سلوك بود. روش: روش اين پژوهش از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانش آموزان پسر سال اول راهنمايي شهرستان كوهدشت كه در سال تحصيلي 92-91 مشغول به تحصيل بودند تشكيل مي دهند. نمونه پژوهش شامل 90 نفر از دانش آموزان پسر سال اول راهنمايي بود كه از ميان (1000=N) دانش آموز به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها، از پرسشنامه ابعاد سرشت و منش، آزمون رنگ واژه استروپ، مصاحبه باليني ساختاريافته و چك ليست علائم مرضي كودك استفاده شده است. داده هاي پژوهش با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري تجزيه وتحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه نوجويي، آسيب پرهيزي، پاداش وابستگي، پشتكار همكاري، خود فراروي و خود راهبري با بازداري پاسخ دانش آموزان داراي اختلال سلوك رابطه معني داري دارند (05/0 P ). بحث و نتيجه گيري: اين نتايج حاكي است كه ابعاد سرشت و منش با بازداري پاسخ مرتبط هستند. اين نتايج نيز تلويحات مهمي در زمينه پيشگيري، آسيب شناسي و درمان اختلال سلوك دارد.