همبستگي حمايت اجتماعي و خود مراقبتي در بيماران نارسايي قلبي: نقش ميانجي درك از بيماري

مقدمه: نارسايي قلبي به عنوان يك بيماري مزمن يك مشكل رو به رشد در جوامع مي مي باشد. حمايت اجتماعي و درك از بيماري دو متغير مهم در خود مراقبتي است. هدف پژوهش حاضر تعيين همبستگي حمايت اجتماعي و خود مراقبتي در بيماران نارسايي قلبي با نقش ميانجي درك از بيماري است. روش كار: اين مطالعه توصيفيهمبستگي مي باشد كه درسال 2016 دربيماران مبتلا به نارسايي قلبي انجام شده است. 149 بيمار ازطريق روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. جمع آوري داده ها با پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، مقياس اروپايي رفتا ر خودمراقبتي نارسايي قلبي (European Heart Failure SelfCare Behavior Scale)، پرسشنامه كوتاه درك از بيماري (Brief Illness Perception Questionnaire) و مقياس حمايت اجتماعي ( (Social Support Scale انجام شد. روايي وپايايي ابزار هادر مطالعات قبلي تأييد شده است. تحليل داده ها با نرم افزار اس پي اس اس 21 وآزمون سوبل انجام شد. يافته ها: بين حمايت اجتماعي و خود مراقبتي همبستگي معني داري (r = -0.518, P 0.01) مشاهده شد. نتايج آزمون سوبل براي بررسي نقش ميانجي درك ازبيماري در رابطه بين حمايت اجتماعي ادراك شده و خود مراقبتي (Sobel test=-4.73,P 0.01) نشان داد. نتيجه گيري: درك از بيماري به عنوان ميانجي وهمچنين پلي ميان حمايت اجتماعي وخودمراقبتي مي باشد. پيشنهاد مي شود پرستاران، روان شناسان سلامت و پزشكان اين متغيرها را شناسايي كرده و آن ها را دراولويت هاي آموزش خود مراقبتي قرار دهند.