بررسي هموگلوبين گليكوزيله بيماران ديابت نوع دو در سه سال اول تحت مراقبت و عوامل مرتبط با آن

مقدمه: كنترل بيماري ديابت براي كاهش عوارض بيماري و جلوگيري از ناتواني مهم است. هدف اين پژوهش تعيين هموگلوبين گليكوزيله بيماران مبتلا به ديابت نوع دو در سه سال اول تحت درمان و عوامل مرتبط با آن مي باشد. روش كار: در اين مطالعه توصيفيطولي، 214 بيمار مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه كننده به مراكز بهداشت وابسته به دانشگاه علوم پزشكي گلستان و تحت پوشش طرح ملي پيشگيري و مراقبت از بيماران ديابتي از سال 1392 تا 1395 بررسي شدند. نمونه گيري به صورت تصادفي خوشه اي انجام گرفت. اطلاعات موردنظر از جمله جنسيت، سن، سابقه فشارخون و مصرف سيگار و ... و همچنين مقدار هموگلوبين گليكوزيله مربوط به آزمايش خون در زمان ورود به طرح و طي سه سال اول، سالي يك بار (در كل 4 بار تكرار) از پرونده بيماران جمع آوري شد. داده ها در نرم افزار آماري R 3.3.2 و با روش آناليز واريانس اندازه هاي تكراري تحليل شد. يافته ها: ميانگين هموگلوبين گليكوزيله طي سه سال كاهش يافته است. نتايج نشان داد كه چهار عامل سن، سابقه فشارخون بالا، سابقه مصرف سيگار و شاخص توده بدني با هموگلوبين گليكوزيله ارتباط معني داري داشتند (0/05 P). نتيجه گيري: در زمان اجراي طرح ملي پيشگيري و مراقبت از بيماران ديابتي، مقدار هموگلوبين گليكوزيله كاهش يافته است. با توجه عوامل مرتبط، اهميت كنترل فشارخون و وزن، عدم مصرف سيگار يا ترك آن در بيماران پيشنهاد مي شود.