همبستگي اعتياد به اينترنت با احساس تنهايي نوجوانان استان گلستان

مقدمه: در هزاره سوم اينترنت نقش مهم و روزافزوني در زندگي نوجوانان ايفا مي كند. لذا اين مطالعه با هدف تعيين همبستگي اعتياد به اينترنت با احساس تنهايي نوجوانان استان گلستان در سال 1395 انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر يك پژوهش توصيفي همبستگي است. نمونه هاي پژوهش شامل 384 نفر از دانش آموزان 1812 ساله مشغول به تحصيل در مدارس استان گلستان در سال 1395 بودند. دانش آموزان با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي، مقياس اعتياد اينترنت (Young Internet Addiction Scale) و مقياس احساس تنهايي دانشگاه كاليفرنيا و لوس انجلس (University of California, Los Angeles Loneliness Scale) استفاده شد روايي و پايايي اين ابزارها در مطالعات گذشته مورد تأييد قرار گرفت داده هاي آماري در نرم افزار اس پي اس نسخه 21 تحليل شد. يافته ها: 77.3 درصد از جامعه پژوهش عدم اعتياد به اينترنت، 21.1 درصد از دانش آموزان در معرض اعتياد به اينترنت و 1.6 درصد از آن ها اعتياد به اينترنت داشتند. در 20.1 درصد از جامعه پژوهش، نمرات بيشتر از ميانگين، ابزار احساس تنهايي ديده شد. آزمون آماري ضريب همبستگي اسپيرمن ارتباط معني داري را بين اعتياد به اينترنت با احساس تنهايي نشان داد (0.01 gt; P). نتيجه گيري: با توجه به همبستگي مثبت احساس تنهايي با اعتياد به اينترنت در نوجوانان، پيشنهاد مي شود كه والدين و افراد متخصص در زمينه هاي آموزش و بهداشتي، نظارت بر رفتارهاي نوجوانان جهت پيشگيري از بروز اعتياد به اينترنت داشته باشند. با برنامه ريزي براي اوقات تنهايي يا ارتباط مناسب والدين و دوستي با همسالان از وابستگي به اينترنت كمتر نمود.