بررسي مقايسه‌اي راهبردهاي مقابله‌اي و تاب آوري در زنان مطلقه و غير مطلقه

مقدمه: طلاق به عنوان يكي از آسيب زاترين پديده هاي جامعه به شمار مي رود كه مي تواند مشكلات متعدد رفتاري و رواني را به وجود آورد. از اين روي چگونگي مديريت اين مشكلات و نحوه مقابله و تاب آوري در برابر آن ها اثرات مهمي را بر سلامت روان افراد مطلقه برجاي مي گذارد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه راهبردهاي مقابله اي و تاب آوري زنان مطلقه و غيرمطلقه شهرستان كرج انجام گرديد. روش كار: اين پژوهش از نوع مطالعات توصيفي مقايسه اي است. جامعه آماري پژوهش را تمامي زنان مطلقه و غيرمطلقه شهرستان كرج تشكيل دادند كه از ميان آن ها، 100 نفر از زنان مطلقه و 100 نفر از زنان غيرمطلقه به شيوه نمونه گيري در دسترس و بر اساس معيارهاي ورود و خروج انتخاب شدند. داده ها توسط فهرست پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي بيلينگز و موس (Billings and Moos Coping strategies Questionnaire) و مقياس تاب آوري كانر ديويدسون (CDRISC: ConnorDavidson Resilience Scale) جمع آوري گرديد. روايي و پايايي ابزارها در مطالعات قبلي مورد تأييد قرار گرفته بود. داده ها با نرم افزار اس پي اس اس نسخه 22 تحليل شد. يافته ها: در متغير راهبرد مقابله اي مسئله مدار، هيجان مدار و تاب آوري بين دو گروه زنان مطلقه و غيرمطلقه تفاوت معني داري وجود داشته است (P 0/05). زنان غيرمطلقه در متغيرهاي تاب آوري و راهبرد مقابله اي مسئله مدار و زنان مطلقه در راهبرد مقابله اي هيجان مدار نمرات بالاتري را كسب نموده اند (P 0/05). نتيجه گيري: زنان مطلقه تاب آوري كم تر و راهبردهاي مقابله اي هيجان مدار بيشتري را از خود نشان مي دهند، از اين روي پيشنهاد مي شود برنامه مداخلاتي به منظور كاهش مشكلات روانشناختي، افزايش در تاب آوري و بهبود در راهبردهاي مقابله اي زنان مطلقه اقدام شود.