همبستگي اخلاق كار و شكاف كيفيت خدمات در مراكز توانبخشي سازمان بهزيستي شهر اصفهان

مقدمه: كيفيت خدمات تبيين كننده اصلي موفقيت يك سازمان است و اخلاق كار به عنوان يكي از عوامل مؤثر بر پيشرفت و توسعه سازمان ها شناخته شده است. پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي بين اخلاق كار و شكاف كيفيت خدمات در مراكز توانبخشي سازمان بهزيستي شهر اصفهان انجام شد. روش كار: در اين پژوهش توصيفي همبستگي، 150 نفر از كاركنان مراكز توانبخشي سازمان بهزيستي شهر اصفهان به صورت تمام شماري و 170 نفر از مددجويان بصورت نمونه گيري در دسترس وارد مطالعه شدند. داده هاي كاركنان از طريق سياهه اخلاق كار (Work Ethic Inventory) و در قسمت مراجعين از طريق پرسشنامه شكاف كيفيت خدمات (Service Quality Gap Questionnaire) جمع آوري شد. روايي ابزارها در مطالعات قبلي و پايايي در مطالعه حاضر با آلفاي كرونباخ تأييد شد. تحليل داده ها با نرم افزار اس پي اس اس نسخه 16 انجام شد. يافته ها: ميزان اخلاق كار در بين كاركنان مراكز توانبخشي 207 (بالاتر از حد متوسط) بود. در تمام ابعاد كيفيت خدمات شكاف وجود داشت. بيش ترين ميانگين شكاف به ترتيب ملموس بودن (9/65)، قابليت اطمينان (7/87)، پاسخگو بودن (6/40)، همدلي (5/56)، تضمين خدمات (4/70) بود. بين ادراك و انتظار مددجويان همبستگي معني داري نشان داد (P 0.001). در اين پژوهش بين اخلاق كار و شكاف كيفت خدمات همبستگي معناداري ديده نشد (P 0/05). نتيجه گيري: اخلاق كاري در بين كاركنان مراكز توانبخشي سازمان بهزيستي شهر اصفهان مطلوب ارزيابي شده ولي انتظارات مددجويان از كيفيت خدمات برآورده نشده است. پيشنهاد مي شود مديران بهبود كيفيت خدمات به مددجويان را در اولويت كار خود قرار دهند.