همبستگي بين فعاليت ورزشي، الگوهاي تغذيه و سوء مصرف مواد مخدر با پيامدهاي بهداشتي مرتبط با نوبت‌كاري در پرستاران

مقدمه: با افزايش نوبت كاري و اثرات آن بر سلامتي، شناسايي عواملي كه مي توانند در كاهش مشكلات مربوط به نوبتكاري نقش داشته باشند، ضروري است. هدف پژوهش حاضر تعيين همبستگي بين فعاليت ورزشي، الگوهاي تغذيه و سوء مصرف مواد مخدر با پيامدهاي بهداشتي مرتبط با نوبت كاري در پرستاران مي باشد. روش كار: در اين پژوهش توصيفي همبستگي، جامعه آماري شامل كليه پرستاران (455 نفر) شاغل در بيمارستان هاي آموزشي شهر بجنورد در سال 1396 بودند كه از بين آن ها 228 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه بررسي نوبتكاران (Survey of Shift Workers Questionnaire) و پرسشنامه سبك زندگي (Life Style Questionnaires) استفاده شد. پايايي و روايي اين پرسشنامه ها در پژوهش هاي گذشته بررسي شده است. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس اس نسخه 22 انجام شد. يافته ها: ضريب همبستگي بين فعاليت ورزشي و پيامدهاي بهداشتي نوبت كاري (0001/0 lt; P، 463/0 = r) و ضريب همبستگي بين الگوهاي تغذيه و پيامدهاي بهداشتي نوبت كاري (005/0 lt; P، 183/0 = r) منفي و معني دار بودند. همچنين ضريب همبستگي بين سوءمصرف مواد مخدر با پيامدهاي بهداشتي نوبت كاري، مثبت و غير معني دار بود (080/0 = P، 116/0 = r). تحليل رگرسيون نشان داد فقط فعاليت ورزشي مي تواند پيش بيني كننده پيامدهاي بهداشتي مرتبط با نوبت كاري در پرستاران باشد (214/0 = R2، 0001/0 gt; P). نتيجه گيري: فعاليت ورزشي و الگوهاي تغذيه با پيامدهاي بهداشتي نوبت كاري در پرستاران همبستگي منفي و معني داري دارد. همچنين نقش پيش بين كنندگي پيامدهاي بهداشتي مرتبط با نوبت كاري براساس فعاليت ورزشي تأييد گرديد. بنابراين، فراهم كردن شرايطي براي برگزاري دوره هاي آمادگي جسماني به منظور كاهش پيامدهاي بهداشتي نوبت كاري پرستاران توصيه مي شود.