بررسي اثربخشي آموزش گروهي كنترل خشم به شيوه عقلاني، رفتاري و عاطفي بر كاهش پرخاشگري زندانيان مرد زندان مركزي شهركرد

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي كنترل خشم به شيوه عقلاني، رفتاري و عاطفي بر كاهش پرخاشگري زندانيان مرد زندان مركزي شهركرد به اجرا درآمده است. روش: اين پژوهش يك مطالعه آزمايشي با گروه كنترل است كه جامعه آماري آن را كليه زندانيان مرد زندان مركزي شهركرد در سال 90 - 1389 تشكيل مي دادند. حجم نمونه پژوهش 40 نفر زنداني بود كه به روش تصادفي ساده چندمرحله اي از بين زندانياني كه در آزمون پرخاشگري نمره بالاتر از ميانگين كسب كرده بودند انتخاب و به صورت تصادفي 20 نفر در گروه آزمايش و 20 نفر در گروه كنترل جايگزين گرديدند. از پرسشنامه عمومي پرخاشگري به عنوان ابزار غربالگري استفاده گرديد. سپس 12 جلسه يك و نيم ساعته گروه درماني شناختي به روش مايكل فري بر روي اعضاي گروه آزمايشي اجرا شد. پس از پايان مداخله درماني و بعد از يك ماه آزمون »اِي. جي. كيو. « از هر دو گروه اخذ گرديد. نتايج: نتايج تحليل اندازه هاي مكرر، نشان داد كه بين ميانگين نمرۀ پرخاشگري دو گروه در مرحله پس آزمون و پيگيري تفاوت معني دار وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: آموزش گروهي كنترل خشم به شيوه عقلاني، رفتاري و عاطفي بر كاهش پرخاشگري زندانيان مرد زندان مركزي شهركرد مؤثر است.