اثربخشي آموزش گروهي مفاهيم رفتاردرماني ديالكتيكي بر اصلاح راهبردهاي تنظيم هيجاني و كاهش علائم وسواس فكري و عملي

مقدمه: اخيراً رفتاردرماني ديالكتيكي به عنوان درماني براي اختلالات اضطرابي مقاوم به درمان بكار رفته است. تحقيق حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي مفاهيم رفتاردرماني ديالكتيكي بر اصلاح راهبردهاي تنظيم هيجاني و كاهش علائم وسواس فكري و عملي انجام شده است. روش: نمونه مورد مطالعه 30 نفر زن مبتلا به اختلال وسواس فكري عملي مي باشد كه از طريق مصاحبه باليني انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و گروه كنترل قرار گرفتند. قبل از شروع اولين جلسه درماني و بعد از پايان آخرين جلسه درماني، آزمودني هاي هر دو گروه پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان و مقياس وسواس فكري عملي يل براون را تكميل كردند. گروه آزمايشي رفتاردرماني ديالكتيكي را در 12 جلسه درماني 90 دقيقه اي دريافت كردند. داده ها با استفاده از روش تحليل واريانس چندمتغيري تحليل شدند. نتايج: نتايج تحقيق نشان داد كه به استثناء وسواس جنسي و وسواس وارسي، كاهش علائم زيرمجموعه وسواس هاي فكري و عملي در گروه آزمايشي نسبت به گروه كنترل به طور معناداري بيشتر بوده است. همچنين راهبردهاي مثبت تنظيم هيجاني در گروه آزمايشي نسبت به گروه كنترل به طور معناداري افزايش يافته بود. بحث و نتيجه گيري: رفتاردرماني ديالكتيكي با آموزش راهبردهاي تنظيم هيجاني، تحمل و پذيرش هيجانات منفي، مي تواند به بيماران وسواسي كمك كند تا ياد بگيرند با افكار وسواسي خود به طور مؤثري كار كنند.