بررسي اثربخشي زوج‌درماني هيجان مدار (EFT) بر تغيير سبك دلبستگي زوجين

مقدمه: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي زوج درماني هيجان مدار بر بهبود سبك دلبستگي زوجين انجام شد. روش: اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي بر اساس طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. نمونه آماري شامل 50 نفر (25 زوج) بود كه از طريق نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به روش تصادفي ساده در گروه هاي آزمايشي (12 زوج) و كنترل (13 زوج) جايگزين شدند. ابزار سنجش در اين پژوهش پرسشنامه هاي سبك هاي دلبستگي كولينز و ريد و سلامت عمومي مي باشند. گروه آزمايشي 9 جلسه زوج درماني هيجان مدار دريافت نمودند. در پايان داده هاي جمع آوري شده با استفاده از روش تحليل كوواريانس چند متغيري تجزيه وتحليل گرديد. نتايج: نتايج حاصل از مقايسه پس آزمون با كنترل اثر پيش آزمون نشان دهنده افزايش معني دار در نمرات سبك دلبستگي ايمن و كاهش معني دار در سبك هاي دلبستگي ناايمن دوسوگراو اجتنابي در گروه آزمايشي بود بحث و نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از اين پژوهش بيانگر سودمندي دوره زوج درماني هيجان مدار در بهبود سبك دلبستگي زوجين مي باشد.