پيش‌بيني بهزيستي ذهني بر اساس سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت، تعارض كار-خانواده و رضايت شغلي در معلمان مدارس استثنايي

مقدمه: معلمان مدارس استثنايي به دليل مشكلات زياد دانش آموزان، نيازمند بهبود ويژگي هاي مثبت روانشناختي به ويژه بهزيستي ذهني مي باشند. پژوهش حاضر با هدف پيش بيني بهزيستي ذهني بر اساس سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت، تعارض كارخانواده و رضايت شغلي در معلمان مدارس استثنايي انجام شد. روش كار: اين مطالعه از نوع توصيفيهمبستگي بود. جامعه پژوهش همه معلمان مدارس استثنايي اهواز در سال 96-1395 بودند كه از ميان آن ها 120 نفر با روش نمونه گيري تصافي خوشه اي انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه بهزيستي ذهني (Subjective Wellbeing Questionnaire)، نيمرخ سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت (HealthPromoting Lifestyle Profile)، پرسشنامه تعارض كارخانواده (WorkFamily Conflict Questionnaire) و پرسشنامه رضايت شغلي (Job Satisfaction Questionnaire) را جمع آوري شد. داده ها با نرم افزار اس پي اس اس نسخه 19 تحليل شد. يافته ها: سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت (0.476 = r) و رضايت شغلي (0.263 = r) با بهزيستي ذهني همبستگي مثبت و معنادار داشت. از طرف ديگر، و تعارض كارخانواده (0.301 = r) با بهزيستي ذهني همبستگي منفي و معنادار داشت. همچنين متغيرهاي سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت، تعارض كارخانواده و رضايت شغلي توانستند به طورمعناداري 32.6 درصد از تغييرات بهزيستي ذهني معلمان مدارس استثنايي را پيش بيني كنند. در اين پيش بيني سهم سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت بيشتر از ساير متغيرها بود (P 0/01). نتيجه گيري: نتايج حاكي از اهميت متغيرهاي سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت، تعارض كارخانواده و رضايت شغلي در پيش بيني بهزيستي ذهني معلمان مدارس استثنايي بود. لذا پيشنهاد مي شود مشاوران، روانشناسان باليني و درمانگران از طريق افزايش سبك زندگي ارتقاءدهنده سلامت و رضايت شغلي و كاهش تعارض كارخانواده ميزان بهزيستي ذهني معلمان مدارس استثنايي را بهبود بخشند.