تأثير درمان ذهن‌آگاهي بخشش‌محور و درمان هيجان‌مدار بر بخشش در زنان آسيب‌ديده از پيمان‌شكني همسر

مقدمه: يكي از حوزه هايي كه زنان آسيب ديده از پيمان شكني همسر نيازمند ياري رساني به سلامتي خود هستند، تقويت توانايي بخشش بين فردي است. اين پژوهش با هدف تعيين تأثير درمان ذهن آگاهي بخشش محور و درمان هيجان مدار بر بخشش در زنان آسيب ديده از پيمان شكني همسر اجرا شد. روش كار: روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي وسه گروهي دو مرحله اي (پيش آزمون و پس آزمون) بود. جامعه آماري پژوهش زنان آسيب ديده از پيمان شكني همسردر شهر اصفهان بودند، كه از ميان آن ها 45 نفر به صورت هدفمند مبتني بر ملاك هاي ورود و خروج انتخاب و به طور تصادفي در دوگروه آزمايش (15 نفر براي هر گروه) و گروه كنترل (15 نفر) گمارده شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش در مراحل پيش آزمون و پس آزمون از مقياسبخشش (FS: Forgiveness Scale) استفاده شد. گروه درمان ذهن آگاهي بخشش محور به مدت 11 جلسه و گروه درمان هيجان مدار به مدت 9 جلسه تحت درمان قرار گرفته و گروه كنترل هيچگونه درماني دريافت نكردند. داده ها با نرم افزار اس پي اس اس نسخه 20 تحليل شد. يافته ها: بخشودگي و دو مؤلفه آن (فقدان احساسات منفي و وجود احساسات مثبت) بين گروه هاي آزمايش با گروه كنترل در مرحله پس آزمون داراي تفاوت معناداري (P 0/01) بود. اما بين دو گروه درمان ذهن آگاهي بخشش محور و درمان هيجان مدار با يكديگر تفاوت معناداري وجود نداشت. نتيجه گيري: درمان ذهن آگاهي بخشش محور و درمان هيجان مدار روش هاي موفقي براي ارتقاء بخشش در زنان آسيب ديده از پيمان شكني همسر مي باشند. لذا پيشنهاد مي شود اين دو درمان براي افزايش بخشش و رفع مشكلات روانشناختي در اين گروه از زنان بكار رود.