سه‌گانه تاريك شخصيت در افراد مجرم و غير مجرم: خودشيفتگي، ماكياوليسم و جامعه‌ستيزي

مقدمه: از بين شخصيت هاي آزارنده و در عين حال غير بيمار گون در حوزه روان شناسي مي توان به سه گانه تاريك شخصيت (خودشيفتگي، ماكياوليسم و جامعه ستيزي) اشاره كرد. هدف پژوهش حاضر در گام نخست معرفي موضوع سه گانه تاريك شخصيت به جامعه علمي روان شناسي و در گام دوم بررسي و مقايسه اين صفات در افراد مجرم و غيرمجرم است. روش: روش تحقيق از نوع عليمقايسه اي بود. مطالعه روي 85 نفر از زندانيان مرد زندان شهر اروميه و 85 نفر از افراد غيرمجرم از جمعيت عمومي اروميه انجام شد. شركت كنندگان بر اساس ويژگي هاي جمعيت شناختي با هم همتا شدند. پرسشنامه محقق ساخته براي اطلاعات جمعيت شناختي، پرسشنامه شخصيت خودشيفته، پرسشنامه شخصيت ماكياوليسم، مقياس خودگزارشي پسيكوپاتي نسخه سوم، ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش بودند. داده ها با استفاده از روش تحليل واريانس چندمتغيره مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. نتايج: تحليل داده ها نشان داد كه تفاوت دو گروه در ويژگي هاي شخصيتي خودشيفتگي و ضد اجتماعي در سطح p 0.01 و در صفت ماكياوليسم در سطح p 0.05 معني دار است. بزرگ ترين تفاوت به ويژگي خودشيفتگي مربوط مي شود (p 0.001). بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه دو گروه در سه گانه تاريك شخصيتي با هم تفاوت معني داري دارند. ازاين رو، شايد بتوان نتيجه گرفت در گروه مجرم سطح صفات آزارنده اجتماعي (سه گانه تاريك) بالاتر از گروه مجرم است. با توجه به محدوديت شركت كنندگان اين مطالعه، پيشنهاد مي شود تحقيق در گروه هاي بزرگ تر و نمونه زنان و در بافت هاي مختلف با جداسازي انواع جرائم صورت بگيرد.