نقش ميانجي‌گري نستوهي خانواده در رابطه با الگوي ارتباطي خانواده در راستاي حل مسئله و به زيستي خانواده

مقدمه: بر اساس مدل تاب آوري در تنيدگي، سازگاري و انطباق خانواده چهار حوزه ي مهم در زندگي وجود دارند كه تنيدگي در آن ها وارد مي شود و بنابراين حفظ تعادل و هماهنگي در اين حوزه ها در راستاي رسيدن به انطباق بسيار مهم است. يكي از اين حوزه ها، به زيستي مي باشد. اگرچه پژوهش هاي بسياري به بررسي متغيرهاي تأثيرگذار بر به زيستي فردي پرداخته اند اما يافته هاي پژوهش حاضر نشان مي دهد كه متغيرهايي در سطح خانواده مي توانند تأثير عميقي بر به زيستي فردي داشته باشند. الگوي ارتباطي خانواده در راستاي حل مسئله و نستوهي خانواده متغيرهايي هستند كه در اين پژوهش به عنوان عوامل مؤثر بر به زيستي اعضاي خانواده مورد بررسي قرار گرفته اند. بدين ترتيب هدف پژوهش حاضر بررسي اين سؤال است كه آيا نستوهي خانواده در رابطه ي بين الگوي ارتباطي خانواده در راستاي حل مسئله و به زيستي خانواده نقش ميانجي گري دارد؟ روش: اين پژوهش از نوع مطالعات همبستگي است. جامعه ي آماري شامل دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه هاي دولتي شهر تهران بود كه از ميان آن ها 389 نفر نمونه به روش نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب و از نظر الگوي ارتباطي خانواده در راستاي حل مسئله، نستوهي خانواده و به زيستي خانواده مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از ضريب همبستگي و تحليل رگرسيون سلسله مراتبي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: نشان داد كه نستوهي خانواده در رابطه ي بين الگوي ارتباطي خانواده در راستاي حل مسئله و به زيستي خانواده نقش ميانجي گري دارد. بحث و نتيجه گيري: بدين ترتيب الگوي ارتباطي حمايتي كه الگوي مثبت و مؤثر خانواده در راستاي حل مسئله است، يكي از ويژگي هاي خانواده ي نستوه است كه در نهايت منجر به افزايش سطح به زيستي تجربه شده توسط اعضاي خانواده مي شود.