نقش ويژگي هاي شخصيتي و اميد به زندگي در پيش بيني سرسختي روان شناختي در بين دانشجويان با توجه به جنسيت

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش ويژگي هاي شخصيتي و اميد به زندگي در پيش بيني سرسختي روان شناختي شكل گرفت. روش: پژوهش از نوع همبستگي و جامعه نمونه اين پژوهش شامل 350 نفر از دانشجويان دانشگاه پيام نور تهران كه با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي اميد به زندگي اشنايدر، پنج عاملي شخصيت نئو فرم كوتاه، سرسختي اهواز استفاده شد. سپس داده ها از طريق روش هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون تحليل شد. نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه بين اميد به زندگي، برون گرايي، سازش پذيري و با وجدان بودن با سرسختي رابطه مثبت معني دار و بين روان رنجورخويي، پذيرا بودن نسبت به تجارب و سرسختي، رابطه منفي معني داري وجود دارد. تحليل رگرسيون نيز بيان داشت كه متغيرهاي اميد به زندگي و از بين پنج عامل شخصيتي نئو برون گرايي، سازش پذيري و با وجدان بودن بالا و روان رنجورخويي و پذيرا بودن نسبت به تجارب پايين سرسختي روان شناختي را پيش بيني مي كنند. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه ويژگي هاي شخصيتي و اميد به زندگي نقش مهمي در سرسختي روان شناختي دانشجويان دارند.