مقايسه سلامت رواني، تاب‌آوري و سرسختي رواني در افراد ورزشكار و غير ورزشكار

مقدمه: در اين پژوهش سلامت رواني، تاب آوري و سرسختي رواني در افراد ورزشكار و غير ورزشكار مقايسه شد. روش: روش تحقيق پژوهش حاضر توصيفي (علّي مقايسه اي) است. تعداد 300 نفر (150 ورزشكار و 150 غير ورزشكار) به روش نمونه گيري در دسترس بعنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامۀ تاب آوري كونور و ديويدسون، سلامت عمومي گلدبرگ و سرسختي رواني اهواز استفاده شد. داده ها با آزمون تي گروه هاي مستقل و تحليل واريانس چند متغيره تحليل شد. نتايج: بين سلامت رواني، تاب آوري و سرسختي رواني دو گروه ورزشكار و غير ورزشكار تفاوت معنادار وجود دارد. بر اين اساس افراد ورزشكار از سلامت رواني، تاب آوري و سرسختي رواني بالاتري برخوردار بودند. بحث و نتيجه گيري: افراد ورزشكار تاب آوري و سرسختي رواني بالاتري داشتند و از مشكلات كمتري در زمينه سلامت رواني و در نتيجه سلامت رواني بالاتري برخوردارند. ازاين رو با توجه به نقش اساسي ورزش در ارتقاي شاخص هاي سلامت روان شناختي، برنامه ريزي در جهت تشويق افراد به خصوص نوجوانان و جوانان براي پرداختن به ورزش، به دستگاه هاي مسئول و نيز خانواده ها پيشنهاد مي شود.