اثربخشي الگوي باليني خلاقيت درماني بر علايم جسماني، اضطراب، افسردگي و كاركرد اجتماعي دانش‌آموزان

مقدمه: الگوي باليني خلاقيت درماني راهبردي جديد براي افزايش كارآمدي ذهن و شخصيت است كه مي تواند باعث ارتقاء سلامت روان شود. اين پژوهش به هدف بررسي اثربخشي الگوي باليني خلاقيت درماني در كنترل نشانگان آسيب رواني دانش آموزان شامل علايم جسماني، اضطراب، افسردگي و كاركرد اجتماعي اجرا شد. روش: پژوهش با روش آزمايشي و با استفاده از طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل اجرا شد. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از دانش آموز بود كه با روش تصادفي انتخاب و همتاسازي شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سلامت روان بود . داده ها پژوهش با استفاده از آزمون كواريانس تحليل شدند. نتايج: يافته هاي پژوهش كاهش معني داري را در نشانگان آسيب دانش آموزان گروه آزمايشي نسبت به كنترل نشان داد. در سه مولفه شكايات جسماني، اضطراب و اختلال در عملكرد اجتماعي بين دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري مشاهده شد. در مولفه افسردگي تفاوت معناداري پيدا نشد. بحث و نتيجه گيري : يافته هاي پژوهش نشان داد كه الگوي باليني خلاقيت درماني مي تواند باعث كاهش شكايات جسماني، اضطراب و اختلال در عملكرد اجتماعي در اافراد تحت درمان شده و استفاده از اين روش درماني براي مبتلايان به اين گونه نشانگان در دانش آموزان پيشنهاد مي شود.