ارتباط تنظيم هيجان و منبع كنترل با خودكنترلي شناختي در افراد وابسته به مواد

مقدمه: اعتياد ابتلاي اسارت آميز فرد به ماده يا داروي مخدر است، به گونه اي كه او را از نظر جسمي و رواني به خود وابسته مي كند و كليه رفتارهاي فردي و اجتماعي او را تحت الشعاع قرار مي دهد. هدف از انجام پژوهش حاضربا هدف بررسي رابطه تنظيم هيجان و منبع كنترل با خودكنترلي شناختي در افراد وابسته به مواد بوده انجام گرديد. روش: اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري شامل كليه افراد وابسته به مواد مراجعه كننده به مركز ترك اعتياد شهرستان فامنين در نيمه دوم سال 1393 بوده است. تعداد 110 نفر از اين افراد به شيوه نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي تنظيم هيجان، منبع كنترل و خودكنترلي شناختي پاسخ دادند. داده هاي بدست آمده نيز با استفاده از آزمون هاي همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه با استفاده از نسخه 16 نرم افزار »اس. پي. اس. اس. « تجزيه و تحليل شد. نتايج: نتايج نشان داد كه خودكنترلي شناختي با مولفه هاي منفي تنظيم هيجان و منبع كنترل بيروني ارتباط منفي و با مولفه هاي مثبت تنظيم هيجان و منبع كنترل دروني ارتباط مثبت داشت. بحث و نتيجه گيري: اين نتايج تلويحات مهمي در آسيب شناسي سوء مصرف مواد دارد. بر اين اساس متخصصان باليني مي توانند از راهبردهاي تنظيم هيجان و منع كنترل دروني براي مقابله با سوء مصرف مواد استفاده نمايند.