سيستم‌هاي مغزي بازداري و فعال‌سازي رفتاري (BIS/BAS) و برتري نيمكره‌اي در افراد با و بدون آلكسي‌تيميا

مقدمه: مرور ادبيات پژوهش، اين فرض را به ذهن متبادر مي‌كند كه احتمال دارد اساس زيستي - عصبي مشتركي براي آلكسي‌تيميا، برتري نيمكره‌اي و سيستم‌هاي مغزي رفتاري، موجود باشد. لذا، هدف اين پژوهش، بررسي سيستم‌هاي مغزي بازداري و فعال‌سازي رفتاري و برتري نيمكره اي در اختلال آلكسي‌تيميا بود روش: پژوهش حاضر، يك مطالعه علّي مقايسه‌اي است كه به روش پس‌رويدادي انجام يافته است. بدين منظور، 25 دانشجوي فاقد علايم آلكسي‌تيميا، و 25 دانشجوي داراي آلكسي‌تيميا به روش هدفمند از بين دانشجويان دختر و پسر مقطع كارشناسي دانشگاه‌هاي پيام‌نور مركز بناب و تبريز در پنج رشته تحصيلي كه شامل 1760 نفر بودند انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري اطلاعات در اين تحقيق، پرسشنامه آلكسي‌تيمياي تورنتو، پرسشنامه سيستم‌هاي مغزي بازداري و فعال‌سازي رفتاري كارور و وايت (1994)، و پرسشنامه دست برتري ادينبورگ، بودند. داده‌هاي گردآوري شده با تحليل واريانس چند‌متغيري و به‌وسيله نرم‌افزار آماري اس. پي. اس. اس. 18 تجزيه و تحليل شدند. نتايج: نتايج نشان داد افراد داراي آلكسي‌تيميا به لحاظ غلبه نيمكره‌اي تفاوتي با افراد بدون آلكسي‌تيميا نداشتند. افراد داراي آلكسي‌تيميا بازداري رفتاري كمتري داشتند و ميانگين سايق در افراد داراي آلكسي‌تيميا، پايين‌تر بود (P 0.001). بحث و نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد افراد داراي آلكسي‌‌تيميا بخاطر اينكه از آگاهي و پردازش هيجاني پايين‌تري برخوردارند، با كنارگذاشتن هيجانات و احساسات، و با بازداريِ كمتري رفتار مي‌كنند. چراكه آگاهي‌هيجاني در قشر پيشاني پردازش مي‌شود و اين در‌حاليست كه آلكسي‌تيميا با اختلال در مهار قشري مرتبط است.