اثربخشي شناخت‌درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش علائم افسردگي، نشخوار ذهني و نگرش‌هاي ناكارآمد زنان باردار مبتلا به افسردگي

مقدمه: توجه به حالات روانشناختي زنان باردار مبتلا به افسردگي به دليل تاثير نيرومند بر سير و پيشآگهي بيماري و كيفيت زندگي آنها بسيار مهم است پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر كاهش علائم افسردگي، نشخوار فكري و نگرشهاي ناكارآمد زنان باردار مبتلا به افسردگي انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع آزمايشي با پيشآزمون – پسآزمون و دوره پيگيري ( 1 ماه ) با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل كليه زنان باردار مبتلا به اختلال افسردگي اساسي مراجعه كننده به مركز سلامت جامعه شهرستان كوهدشت از ابتداي آذر ماه تا پايان بهمن 1394 بودند. در اين پژوهش 24 نفر از زنان باردار مبتلا به افسردگي مراجعه كننده به مركز به روش غيرتصادفي داوطلبانه انتخاب شدند در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند و با استفاده از نمونهبرگ جمعيتشناختي، پرسشنامه افسردگي بك پرسشنامه نشخوار ذهني و مقياس نگرش هاي ناكارآمد مورد پيشآزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمايش به مدت 8 جلسه تحت آموزش شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي قرار گرفت و گروه گواه هيچ مداخله اي دريافت نكرد. در پايان هر دو گروه مورد پسآزمون قرار گرفتند و داده ها با اس.پي. اس. اس. 21 و روش تحليل واريانس اندازه گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: يافته هاي پژوهش نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري وجود دارد به طوري كه، ميانگين نمرات افسردگي، نشخوار ذهني و نگرش هاي ناكارآمد گروه آزمايش به طور معناداري كاهش يافت. بحث و نتيجه گيري: با توجه به تاثير شناختدرماني مبتني بر ذهن آگاهي، ميتوان پيشنهاد داد كه طي كارآزمايي هاي باليني مناسب كاهش علائم روانشناختي زنان باردار مبتلا به افسردگي مورد توجه قرار بگيرد.