نقش سه گانه‌هاي تاريك شخصيت در ريسك‌پذيري رفتاري و بي‌تفاوتي اخلاقي دانش‌آموزان پسر

مقدمه: تشخيص و شناسايي پيش‌آيندهاي ريسك‌پذيري رفتاري و بي‌تفاوتي اخلاقي منجر به طراحي برنامه‌هاي درماني - مداخله‌اي بهتر به‌منظور پيشگيري و در نهايت كاهش رفتارهاي غيراخلاقي و رفتارهاي ريسك‌پذير خواهد شد. در همين راستا، پژوهش حاضر با هدف پاسخ‌گويي به اين سوال انجام شد كه آيا سه گانه‌هاي تاريك شخصيت در ريسك‌پذيري رفتاري و بي‌تفاوتي اخلاقي نقش دارند؟ روش: در يك پژوهش توصيفي - همبستگي، تعداد 265 نفر از دانش‌آموزان پسر مقطع پيش‌دانشگاهي شهر بيرجند به‌ روش نمونه‌گيري خوشه‌اي مرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از مقياس شخصيت تاريك (2010)، پرسشنامه خطرپذيري جوانان (1390) و مقياس عدم درگيري اخلاقي (1996) استفاده شد. داده‌هاي پژوهش به كمك نرم‌افزار آماري »اس‌. پي. اس. اس. « و با استفاده از شاخص‌هاي آمار توصيفي و تحليل رگرسيون چندمتغيره تحليل شد. نتايج: نتايج نشان داد كه خودشيفتگي، جامعه‌ستيزي و ماكياوليسم 33 درصد از واريانس ريسك‌پذيري رفتاري را تبيين مي‌كنند. به‌علاوه جامعه‌ستيزي و ماكياوليسم تبيين‌كننده 29 درصد واريانس بي‌تفاوتي اخلاقي هستند، اما خودشيفتگي پيش‌بيني‌كننده بي‌تفاوتي اخلاقي نبود. بحث و نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه سه گانه‌هاي تاريك شخصيت نقش مهمي در پيش‌بيني ريسك‌پذيري رفتاري و بي‌تفاوتي اخلاقي دانش‌آموزان پسر بازي مي‌كنند.