تدوين و آزمون مدل بهزيستي روانشناختي افراد بر اساس مؤلفه‌هاي شخصيت با واسطه‌گري هويت قومي در تالش

مقدمه: افراد همواره به دنبال درك اين موضوع بوده‌اند كه يك زندگي خوب چگونه بدست مي‌آيد و آن را همراه با بهزيستي و شادي مي‌دانند. مفهوم »بهزيستي « به عنوان يك اصطلاح عمومي سلامت رواني در ادبيات روان‌شناسي به كار مي‌رود. هدف اين پژوهش تدوين و آزمون مدل بهزيستي روانشناختي افراد بر اساس مؤلفه‌هاي شخصيت با واسطه‌گري هويت قومي در تالش مي‌باشد. روش: 300 نفر از افراد تالش واقع در منطقه گيلان در سال 95 زندگي مي‌كردند. با روش نمونه گيري در دسترس و با پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف، پرسشنامه هويت قومي سلگي، نسخه كوتاه شخصيت نئو، مورد آزمون قرار گرفتند. پژوهش حاضر جزء پژوهش‌هاي توصيفي (غير آزمايشي) از نوع همبستگي و مدل‌يابي معادلات ساختاري است. داده‌هاي پژوهش از طريق آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره به بيان دقيق‌تر مدل خطي كلي است و با كمك نرم‌افزار ليزرل 8.5 تجزيه و تحليل شد. نتايج: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه مؤلفه‌هاي شخصيت بر روي بهزيستي روانشناختي در افراد اثرگذار هستند. البته با توجه به ضريب مسير منفي روان‌رنجوري با بهزيستي روانشناختي، اثرگذاري اين دو متغير بر روي هم به صورت معكوس است. همچنين نتايج نشان داد كه متغير هويت قومي تنها براي مؤلفه وظيفه‌شناسي نقش واسطه‌اي ندارد و براي بقيه مؤلفه‌هاي شخصيت نقش واسطه‌اي در رابطه با بهزيستي روانشناختي را دارد. بحث و نتيجه‌گيري: بنابر نتايج اين پژوهش، مي‌توان چشم‌انداز روشني را نسبت به ميزان رضايت از زندگي و بهزيستي روانشناختي در ميان اقوام ايراني براي متخصصان ايجاد كرد و براي دست‌يابي به بهزيستي روانشناختي سالم به نوع حمايت اجتماعي و انسجام قومي افراد در گروه توجه ويژه داشت.