تاثير تصويرسازي ارتباطي بر ديدگاه‌ فهمي و بخشش در زنان آسيب‌ديده از بي‌وفايي زناشويي

مقدمه: بي‌وفايي زناشويي واقعه‌اي دردناك براي زنان است كه نظام خانواده را تهديد مي‌كند. برخي متغيرهاي مرتبط با بي‌وفايي زناشويي شامل ديدگاه فهمي و بخشش مي‌باشند. بر اين اساس پژوهش حاضر تاثير ارتباط‌درماني بر ديدگاه فهمي و بخشش زنان آسيب‌ديده از بي‌وفايي زناشويي را مورد مطالعه قرار داده است. روش: اين مطالعه شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. از ميان جامعه آماري زنان آسيب‌ديده از بي‌وفايي زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره در سال 1395 شهر اهواز، 30 زن با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه (هر گروه 15 نفر) به طور تصادفي جايگزين شدند. گروه آزمايش با روش ارتباط درماني (8 جلسه 90 دقيقه‌اي) آموزش ديد و گروه كنترل درماني دريافت نكرد. هر دو گروه آزمايش و كنترل با استفاده از پرسشنامه‌هاي ديدگاه فهمي لانگ و پرسشنامه بخشش پولارد و همكاران به عنوان پيش‌آزمون و پس‌آزمون مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از كوواريانس تك‌متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: يافته‌ها نشان داد كه بين گروه‌هاي آزمايش و كنترل در ديدگاه فهمي و بخشش تفاوت معناداري وجود داشت. به عبارت ديگر ارتباط درماني به طور معني‌داري باعث افزايش ديدگاه فهمي و بخشش زنان آسيب‌ديده بي‌وفايي زناشويي شد (0.05 P). بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج مي‌توان پيشنهاد داد كه مشاوران و درمانگران از ارتباط‌درماني مي‌توانند به عنوان مداخله‌اي جهت كاهش مشكلات زنان آسيب‌ديده از بي‌وفايي زناشويي استفاده كنند.