اثر مواجهه با نوفه 85 دسي‌بل و بالاتر بر شاخص كرنش كارگران ماشين‌كار زن (25 الي 30 ساله) در توليدي‌هاي قطعات وسايل گازسوز

شاخص كرنش (استرين) براي سنجش تنش (استرس) پوسچرال در اندام هاي فوقاني بكار مي رود و به علت سرعت بالاي كار، پوسچر نامناسب بدني، اعمال نيروي زياد، استراحت هاي ناكافي و كار تكراري بوجود مي آيد و از علل شكايات كارگران در بخش ماشين كاري صنايع سازنده قطعات گازسوز است كه در برخي ايستگاه هاي كاري داراي صداي بالاتر از 85 دسي بل هستند. اطلاع از اثر صدا بر شاخص كرنش (استرين) اين كارگران، موضوع اين تحقيق است. حجم نمونه 50 نفر شامل دو گروه در معرض صداي بالا و در معرض صداي كم است. بخش اداري نيز به عنوان شاهد بررسي شد. جمع آوري اطلاعات با پرسش نامه نورديك صورت گرفت. ارزيابي پوسچر با مشاهده هر وظيفه و تكميل سياهه بررسي (چك ليست) شاخص كرنش (استرين) انجام شد. متغير شدت تلاش با اندازه گيري ضربان قلب فرد در حين فعاليت با دستگاه آزمون ورزش سنجيده شد و شاخص بورگ محاسبه و در عدد شاخص كرنش (استرين) بكار رفت. سنجش صدا با استفاده از صداسنج و دُزسنج به تناسب نوع صدا (يكنواخت و متغير) صورت گرفت. تحليل نتايج با استفاده از آزمون هاي من ويتني، كروسكال واليس، تحليل واريانس يك طرفه، ضريب همبستگي اسپيرمن انجام شد. بين سابقه كار و درد گردن، درد شانه، درد مچ، ارتباط معنادار بدست آمد. يافته ها نشان دادند كه بين شاخص كرنش (استرين) دو گروه در مواجهه با صدا تفاوت وجود دارد، اما معنادار نيست. افزايش نوفه به بالاي 85 دسي بل باعث افزايش شاخص كرنش (استرين) مي گردد، ولي اين نتيجه از نظر آماري معنادار نيست.