فراواني وسواس فكري- عملي در اختلالات طيف اسكيزوفرنيا: اعتبار تشخيصي زيرگروه اسكيزو- وسواس

مقدمه: اختلال وسواس فكريعملي (OCD) و علائم وسواس فكريعملي (OCS) در قسمت عمده اي از بيماران مبتلا به اختلالات طيف اسكيزوفرنيا ديده مي شود. از اين رو، محققان زيرگروه اسكيزو وسواس را براي اين گونه اختلالات پيشنهاد مي دهند. هدف از مطالعه حاضر ارزيابي اعتبار تشخيصي زيرگروه اسكيزو وسواس با تعيين ميزان فراواني OCD و OCS در بيماران مبتلا به اختلالات طيف اسكيزوفرنيا و ارتباط آن با برخي ويژگي هاي باليني اين بيماران است. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي مقطعي تعداد 91 بيمار بستري كه بر اساس پنجمين ويرايش راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM5) تشخيص اختلالات طيف اسكيزوفرنيا دريافت كرده بودند با استفاده از مقياس وسواس فكري عملي ييل براون مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي تحليل داده ها از آزمون هاي آماري توصيفي، كايدو و t مستقل استفاده شد. نتايج: تجزيه و تحليل داده ها نشان داد كه شيوع OCS در نمونه پژوهشي 17/47 درصد و شيوع OCD نيز 66/18 درصد هست. در اين نمونه، وسواس آلودگي و شستشو بيشترين فراواني را داشت. در مقايسه با بيماران سايكوتيك غيرمبتلا به OCD/ OCS، در بيماران سايكوتيك مبتلا به OCD/ OCS، اختلال در سن پايين تري شروع شده بود، همچنين اين بيماران تعداد دفعات بستري، تعداد داروهاي مصرفي و اقدام به خودكشي بيشتري داشتند. از طرف ديگر، شيوع OCD/ OCS در بيماراني كه در اولين دوره بيماري خود قرار داشتند، 62/15 درصد به دست آمد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده از اين پژوهش، به نظر مي رسد كه زيرگروه اسكيزو وسواس از اعتبار تشخيصي برخوردار باشد. براي تاييد اين فرضيه بايد مطالعات طولي از همان مرحله ابتدايي شروع سايكوز تا پيامد دراز مدت آن طرح ريزي شود.