تبيين ديدگاه‌هاي اعضا هيات علمي پرستاري و مامايي در مورد سياستگذاري هاي آموزشي و پژوهشي: تحليل محتواي كيفي

مقدمه: فرايندهاي جاري سياستگذاري بدون استفاده از مشاركت انجمن هاي علمي و دانشگاهيان صورت مي گيرد كه چنين ساختاري نظام علمي را با مشكلاتي مواجه مي سازد. لذا اين پژوهش با هدف تبيين ديدگاه هاي اعضا هيات علمي پرستاري و مامايي در مورد سياست گذاري هاي آموزشي انجام شد. روش بررسي: اين يك مطالعه كيفي است كه بر اساس رويكرد قراردادي انجام شده است. براي جمع آوري داده ها از مصاحبه انفرادي نيمه ساختاريافته استفاده شد. مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته تا اشباع داده ها ادامه يافت. شركت كننده ها بر اساس نمونه گيري مبتني بر هدف وارد مطالعه شدند. شركت كننده ها شامل 12 نفر از اعضاء هيئت علمي دانشكده پرستاري و مامايي بودند. همه مصاحبه ها ضبط شد و كلمه به كلمه پياده شد. و براي تحليل داده ها از روش تحليل محتواي كيفي استفاده شد. نتايج: با استفاده از تحليل دست نوشته ها، در ابتدا 321 كد به دست آمد و پس از آن اين كدها بر اساس شباهت ها و تفاوتهايمفهومي خلاصه سازي و طبقه بندي شدند و در نهايت در قالب 3 طبقه اصلي و 6 طبقه فرعي تبيين گرديد كه بي توجهي به ماهيت رشته هاي مختلف در سياستگذاري ها، نداشتن شناخت كافي سياستگذاران از شرايط كاري اعضاي هيأت علمي پرستاري و مامايي، بعنوان عوامل اصلي ضعف در سياستگذاري ها، و عدم آشنايي مديران دانشكده ها با مديريت آموزش عالي و وجود نظام سياستگذاري متمركز در نظام آموزش عالي بعنوان موانع تعديل ضعف هاي سياستگذاري ها، ايجاد مشكلات جسمي و رواني براي اعضاي هيأت علمي و تاثير منفي ضعفهاي موجود در سياستگذاري بر روي كيفيت آموزش و پژوهش بعنوان پيامدهاي آن يافت شد. نتيجه گيري: پيشنهاد مي گردد كه سياستگذاران حيطه آموزش عالي در پرستاري و مامايي در سياستهاي موجود تجديد نظر نمايند و با توجه ويژه به خصوصيات اين رشته ها از اعضا هيات علمي اين رشته ها نيز نظر خواهي نمايند.