حركت بسوي نسل سوم دانشگاه هاي علوم پزشكي

مقدمه و اهداف: دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي از آغاز پيدايش تاكنون ادوار متفاوتي را پشت سر گذاشته اند و مسئوليت هايي بزرگتر را برعهده گرفته اند. در حاليكه در آغاز اين موسسات بيشتر مسئوليت آموزش نسل هاي آتي را فراروي خود داشتند به تدريج پژوهش و تحقيق نيز جزو اجزاي لاينفك آنها شد و نسل جديدي از دانشگاه ها متولد شدند كه جدا از كار آموزشي خود به فعاليت هاي تحقيقاتي و پژوهشي در عرصه هاي مختلف دانشي نيز روي آوردند لذا هدف از تحقيق حاضر بررسي حركت بسوي نسل سوم دانشگاه هاي علوم پزشكي هست. روش بررسي: اين تحقيق عنوان مي دارد كه دانشگاه مدرن از بدو پيدايش، سه نسل مختلف را تجربه كرده است. دانشگاه هاي مدرن نسل اول، عموماً آموزشي و مبتني بر فعاليت هاي تعليمي، و دانشگاه هاي نسل دوم، عموماً پژوهشي و مبتني بر فعاليت هاي تحقيقاتي بودند. نسل سوم دانشگاه هاي علوم پزشكي، عموماً مبتني بر كارآفرين در حوزه علوم پزشكي و حل مسائل جامعه با رويكرد علمي و نظام يافته در تعامل با محيط پيراموني هستند لذا روش بررسي در اين تحقيق از نوع توصيفي بوده است. يافته ها: در دانشگاه نسل سوم، محور و مأموريت كانوني نظام دانشگاهي، كارآفرين در حوزه علوم پزشكي است. در تمامي گروه هاي علمي، آموزش كارآفرين در حوزه علوم پزشكي همسو با طبيعت و ويژگي هر گروه علمي و در گروه هاي فني مهندسي و پزشكي، آموزش كارآفرين در حوزه علوم پزشكي و توسعۀ مهارت بر مبناي نيازهاي هر گروه و رشتۀ علمي، بايد مورد توجه باشد. نتيجه گيري : براي شكل گيري دانشگاه نسل سوم و بهره مندي از مزايا و مواهب اين نسل دانشگاهي بايد مهارت آموزي دانشجويان، اعضاي هيئت علمي، مديران و كاركنان نظام دانشگاهي در كانون راهبردها و سياست هاي نهاد دانشگاه و آموزش عالي قرار گيرد. در اين تحقيق، به روش مطالعۀ اسنادي (مرور پژوهش هاي موجود در زمينۀ دانشگاه نسل اول و دوم، با محوريت نسل سوم دانشگاه هاي علوم پزشكي) ارائه مي شود.