اثر امواج فراصدا بر پايداري شيميايي و گرمايي پروتئين آلفا-لاكتالبومين

فراصدا، صدايي است كه بسامد آن بالاتر از محدوده شنوايي انسان است. بازه بسامدي (محدوده بسامد) شنوايي انسان حدود 20 هرتز تا 20 كيلوهرتز است. در حالي كه، امواج فراصدا بسامد بالاي 20 كيلوهرتز دارند. هدف از اين پژوهش، بررسي اثر ﺁوادهي امواج فراصدا (پروب 20 كيلوهرتز) بر پايداري شيميايي و گرمايي پروتئين آلفا لاكتالبومين گاوي است. اندركش سورفاكتانت هاي آنيوني (اِس دي اِس) و كاتيوني (دي تي اِي بي) با آلفالاكتالبومين در حضور و غياب امواج فراصدا با استفاده از روش هاي طيف سنجي مرئي فرابنفش و فلورسانس مورد بررسي قرار گرفت. آلفالاكتالبومين در يك سازوكار دو حالته غيرطبيعي مي شود. در روش طيف سنجي مرئي فرابنفش، پايداري آلفالاكتالبومين نسبت به اِس دي اِس در غياب امواج فراصدا كم ترين مقدار را داشتند (7/483 كيلوژول بر مول) و اين مقدار با افزايش 20 دقيقه اي زمان ﺁوادهي (امواج دهي) افزايش يافت (8/691 كيلوژول بر مول). هم چنين، پايداري آلفالاكتالبومين نسبت به دي تي اِي بي در غياب امواج فراصدا كم ترين مقدار را داشته (8/817 كيلوژول بر مول ) و اين مقدار با افزايش 20 دقيقه ايي زمان ﺁوادهي افزايش يافت (11/210 كيلوژول بر مول). مؤلفه هاي ترموديناميكي ) Tm، CP,m∆ و Hm∆) براي غيرطبيعي شدن گرمايي آلفالاكتالبومين گاوي در حضور و غياب امواج فراصدا با استفاده از طيف سنجي فرابنفش مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهند كه امواج فراصدا پايداري گرمايي را افزايش داده وCP,m∆ و Hm∆ را كاهش مي دهند.