شماره ركورد :
1148124
عنوان مقاله :
مقايسه ميزان بيان كموكاين هاي CCL2/CCR2 و CCL5/CCR5 در بيماران مبتلا به ترانزيشنال سل كارسينوماي مثانه در سطح mRNA و پروتئين قبل و بعد از جراحي رزكسيون ترانس اورترال(TUR)
پديد آورندگان :
موگويي ، مژگان دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان , حسن شاهي ، غلامحسين دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان , خرم دل آزاد ، حسين دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان , موگويي ، مريم دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد , فتاح پور ، شيرين دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان
از صفحه :
144
تا صفحه :
153
كليدواژه :
كارسينوم سلول‌ هاي ترانزيشنال , CCR5 , CCR2 , CCL5 , CCL2
چكيده فارسي :
مقدمه: شبكه پيچيده كموكاين ها و رسپتور آن ها نقش مهمي در گسترش و متاستاز تومورها دارد. اين مطالعه به بررسي ميزان بيان mRNA ي CCR2 و CCR5 و هم چنين سطح سرمي CCL2 و CCL5 در بيماران مبتلا به كارسينوم سلول هاي ترانزيشنال مثانه قبل و بعد از عمل TUR مي پردازد. مواد و روش ها: در اين تحقيق پيش رو 40 نفر بيمار مرد مبتلا به Transitional Cell Carcinoma (TCC) و 40 نفر مرد سالم وارد مطالعه شدند. نمونه هاي خون قبل از TUR و 28 روز بعد از آن جمع آوري شد. هم چنين از 12 نفر از اين بيماران، بافت توموري و بافت نرمال در حين عمل گرفته شد. بيان ژن CCR2 و CCR5 از نمونه بافت سالم و توموري به صورت ظاهري(Gross) و هم چنين در PBLs با استفاده از تكنيك RealTime PCR مشخص شد. سطح پروتئين CCL2 و CCL5 در PBLs با استفاده از تكنيك اليزا بررسي شد. يافته ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS با سطح معني داري P lt;0.05 آناليز شد. يافته هاي پژوهش: بيان ژن CCR2 و CCR5در بافت توموري نسبت به بافت سالم و در PBLs بعد از عمل TUR نسبت به قبل از عمل، افزايش معني داري نشان مي دهد(P 0.05). در بررسي سطح سرمي CCL2 و CCL5 در افراد مبتلا به TCC نسبت به افراد نرمال افزايش معني داري نشان مي دهد(P 0.05). در اين بررسي سطح سرمي CCL2 و CCL5 رفتار متمايزي نشان مي دهد، بدين صورت كه سطح سرمي CCL2 بعد از عمل TUR به طور معني داري افزايش و سطح سرمي CCL5، به طور معني داري كاهش دارد(P 0.05). بحث و نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان دهنده تغييرات محور كموكاين/رسپتور CCL2/CCR2 در بافت توموري نسبت به بافت سالم و هم چنين در PBLs است كه بعد از عمل TUR نسبت به قبل از عمل، افزايش معني داري نشان مي دهد تغييرات محور كموكاين/رسپتور CCL5/CCR5 متفاوت مي باشد و سطح سرمي CCL5، به طور معني داري كاهش پيدا كرده است. به نظر مي رسد ماهيت سلول هاي توموري در توليد و بيان CCL2/CCR2 و CCL5/CCR5 متفاوت عمل كرده است. در حالي كه به طور كلي انتظار داريم با پيشرفت تومور ميزان ليگاند و رسپتور افزايش پيدا كرده باشد كه حائز اهميت بوده و نياز به بررسي هاي بيشتر آن به خصوص در تومورهاي توپر را نشان مي دهد. از طرفي حذف فيزيكي تومور نقش عميقي در بيان و ترشح كموكاين هاي مورد نظر نداشته است.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام
لينک به اين مدرک :
بازگشت