بررسي فاكتورهاي موثر بر پيش بيني اختلال رواني در بيماران تروماتيك مغزي خفيف با استفاده از مدل رگرسيون لجستيك

مقدمه: آسيب مغزي شديد مي تواند افراد را مستعد ابتلاء به اختلال رواني نمايد. اما در مورد آسيب تروماتيك مغزي خفيف هنوز جاي بحث و بررسي وجود دارد. اهداف اين پژوهش پيش بيني عوامل خطرزاي اختلال رواني پس از وقوع آسيب مغزي تروماتيك خفيف مي باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه كوهورت آينده نگر، بر روي 72 بيمار مبتلا به MTBI و 72 نفر فرد سالم انجام شد. پس از گذشت 6 ماه پيگيري، افراد جهت ارزيابي آزمون حافظه و دادن پاسخ به دو پرسش نامه شامل پرسش نامه سلامت روان BSI و DERS به مركز تحقيقات ترما واقع در دانشگاه علوم پزشكي كاشان مراجعه نمودند. ريسك اختلال رواني بر حسب متغيرهاي دموگرافيك محاسبه و ارزش اخباري هر يك ارائه شد. يافته هاي پژوهش: نتايج مدل رگرسيون لجستيك نشان داد كه آسيب تروماتيك مغزي خفيف، شانس ابتلاء به اختلال رواني 6 ماه پس از تروما را 11 برابر افزايش مي دهد(OR=11.2). پس از آسيب ديدگي، سطح تحصيلات(OR=4.287)، وضعيت اقتصادي(OR=2.497)، سن(OR=1.07)، شانس ابتلاء به اختلال رواني را افزايش مي دهند. بحث و نتيجه گيري: وقوع اختلال رواني پس از TBI پيوند تنگاتنگي با عوامل دموگرافيك(سطح تحصيلات و وضعيت اقتصادي) و عوامل روان شناختي دارد. بر پايه اطلاعات حاصل از اين مطالعه مي توان مداخلات آموزشي، روان پزشكي و رواني را به منظور انجام اقدامات پيشگيرانه و مديريت بهتر نشانگان اختلالات رواني در اين بيماران طراحي و اولويت بخشي نمود.