بررسي و شناسايي ژن‌ هاي مقاومت به تتراسايكلين در سويه‌ هاي اشريشيا‌كلي انتروپاتوژنيك جدا شده از نمونه ‌هاي اسهال كودكان به روش Multiplex PCR و تعيين مقاومت آنتي‌بيوتيكي

مقدمه: برخي از سويه هاي پاتوژنيك اشريشياكلي مي توانند باعث ايجاد بيماري هاي روده اي و خارج روده اي شوند. اشريشياكلي انتروپاتوژنيك مهم ترين عامل اسهال كودكان كشورهاي در حال توسعه است. هدف از اين مطالعه، تعيين ميزان شيوع مقاومت آنتي بيوتيكي و توزيع فراواني ژن هاي مقاومت به تتراسيكلين در اشريشياكلي مولد اسهال مي باشد. مواد و روش ها: تعداد 150 نمونه مدفوع اسهالي كودكان زير 5 سال از مراكز درماني مختلف در شهر تهران كه به صورت تصادفي انتخاب شده بودند جمع آوري و در نهايت 55 نمونه اشريشياكلي با آزمون هاي مختلف ميكروبي و بيوشيميايي شناسايي و تاييد گرديد. آزمون حساسيت آنتيبيوتيكي به روش ديسك ديفيوژن بر اساس دستورالعمل CLSI با آنتي بيوتيك هايي از گروه هاي مختلف انجام شد. جهت شناسايي ژن هاي مقاومت به تتراسيكلين از آزمون PCR چندگانه اي استفاده شد. يافته هاي پژوهش: بيشترين مقاومت به آنتي بيوتيك ها، آموكسي سيلين و تتراسايكلين به ترتيب 3/36 درصد و 5/27 درصد و كمترين غلظت ممانعت از رشد(MIC) در بين سويه هاي مقاوم به تتراسايكلين، 6/66 درصد سويه ها g/ml 128 و 3/33 درصد سويه ها g/ml 256 گزارش گرديد. بيشترين فراواني ژن هاي مقاوم به تتراسايكلين، ژن tetA و tetB بوده كه هر يك به ميزان 6 نمونه(20 درصد) شناسايي شدند. ژن tetC در 2 ايزوله و ژن tetD در يك ايزوله شناسايي شدند. بحث و نتيجه گيري: مقاومت آنتي بيوتيكي اشريشياكلي در كودكان مبتلا به اسهال مي تواند نشان دهنده مصرف بي رويه آنتي بيوتيك ها، گسترش كاست هاي ژني مقاومت به آنتي بيوتيك و انتقال ژنتيكي در بين جمعيت ها باشد. جهت درمان قطعي و عدم بروز مقاومت در سويه هاي پاتوژن، تعيين الگوي مقاومتي و ميزان MIC جهت پيگيري روند مقاومت ضروري است.